Wat is er feitelijk over Jezus bekend? Een journalist ondervraagt dertien top-wetenschappers. Lee Strobel was rechtbankverslaggever bij een grote krant, de Chicago Tribune. Hij weet uit ervaring dat overtuigend bewijsmateriaal lang niet altijd tot de juiste uitspraak leidt. Als atheïst was hij tot de conclusie gekomen dat de verhalen over Jezus fabeltjes waren, totdat hij anders naar de feiten ging kijken. Hij ondervroeg dertien top-wetenschappers met kennis van zaken. Onder hen waren theologen, nieuwtestamentici, een archeoloog, een psycholoog en een medicus. En Strobel liet zich niet met een kluitje in het riet sturen. In dit boek zet hij de feiten over de man uit Nazaret op een rijtje. Vervolgens laat hij de lezer zelf een oordeel vormen, alsof hij of zij deel uitmaakt van een rechtbankjury. Een grote verdienste van Strobel is dat hij een boek geschreven heeft dat leest als een juridische thriller.

Honderd jaar geleden overleed Abraham Kuyper (1837-1920). Premier, publicist, wetenschapper, predikant: Kuyper spreidde een veelzijdigheid tentoon die bewondering wekt en verbazing oproept. We brengen BRAM zelfs uit met twee omslagen, omdat hij niet in één omslag te vangen is. Koopt u dit blad, dan wordt u verrast met een van de twee omslagen. Met zijn activisme en organisatietalent verzette Kuyper bergen. Hij beklom ze trouwens ook graag. Zijn ijver leverde een politieke partij, een universiteit, een krant en een kerk op. Tegelijkertijd veroorzaakten zijn optreden en opvattingen knallende ruzies en pijnlijke scheuringen. Weinig Nederlandse iconen zijn zo geliefd én zo gehaat geweest. Hij domineerde zijn tijd zozeer dat het geen wonder is dat Bram – zoals familie en vrienden hem noemden – vaak figureerde in cartoons. Toch was Kuyper allesbehalve een karikatuur. Dit magazine werpt een frisse blik op de man die de geschiedenis inging als ‘Abraham de Geweldige’.

“Het gaat over een zware, schijnbaar uitzichtloze periode in mijn leven, maar het gaat niet om mij. Dit boek gaat over Gods betrokkenheid bij ieder van ons. Hij biedt maatwerk. U (maar zo) ALLEEN! is een uniek boek. Geschreven en doorleefd door Meinsje Wijma (1976), getrouwd en moeder van een dochter en een zoon. Ze heeft een PTSS (Post Traumatische Stress Stoornis) waar ze meer en meer heling in mocht ontvangen. Haar indrukwekkende schilderijen, geschilderd in doorwaakte nachten, weerspiegelen diepe gevoelens. De haast filosofische vragen over lijden zijn invoelbaar en zal voor lezers die te maken hebben met iedere vorm van lijden herkenbaar zijn. Rauw, rouwend, verwond en verwonderd schrijft ze over hoop en wanhoop. Zelf zegt ze over haar boek: “Het gaat over een zware, schijnbaar uitzichtloze periode in mijn leven, maar het gaat niet om mij. Dit boek gaat over Gods betrokkenheid bij ieder van ons. Hij biedt maatwerk. Dag aan dag draagt Hij ons. U (maar zo) ALLEEN! biedt die troost.

'Ergens, niet ver hiervandaan, is een prachtige plek. Sommige mensen zouden het de hemel op aarde noemen. Op die plek is alles licht. En er is zóveel kleur… Daar woont de Kunstenaar met zijn Grote, Lichte Helpers. Ze stralen van geluk. Alles is goed. De Kunstenaar heeft een plan. Hij gaat een nieuwe wereld bedenken. Een wereld van papier. Maar er is een klein, jaloers hulpje dat de papierwereld kapot wil maken. Zal het goedkomen met de wereld van de Kunstenaar?' Zorgen voor de aarde, omgaan met elkaar, emoties: het komt allemaal voorbij in dit prachtig geïllustreerde prentenboek. Maar ook thema's als verdriet, verlossing en nieuw leven. 'De Papierdieren en de wereld van de Kunstenaar' vertelt het verhaal van de Bijbel, maar dan net even anders. Bij het boek zijn verschillende gratis verwerkingsvormen ontwikkeld, die het geschikt maken voor gebruik op school of in het kinderwerk.

Wat als de leugen écht regeert? Toen Andy Andrews in 2011 dit boek schreef was er nog geen sprake van een presidentschap van Donald Trump, was fake nieuws geen item in de media, was de MH17 nog niet gecrasht en deden er nog geen complottheorieën de ronde over virussen, pandemieën en de belangen van rijke mensen en multinationals. Je zou je hebben kunnen afvragen waarom hij in vredesnaam met dit boekje kwam. En toen werd het 2020. Het jaar van corona. Het jaar van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Het jaar van de toeslagenaffaire in ons eigen land. Het jaar waarin iedereen zijn of haar eigen waarheid lijkt te hebben en universele waarheid niet meer lijkt te bestaan. We lijken door die nieuwe werkelijkheid overvallen? Maar zijn we dat ook? Of is Andy Andrews misschien een ziener die verder zag dan velen op dat moment konden of wilden kijken? En zo ja, wat heeft hij gezien dan? En wat kunnen wij eruit leren voor ons eigen landje? Hoe krijgen we de waarheid terug in het vizier? Wat verwachten wij van hen die ons regeren en ons vertegenwoordigen in het parlement