Geesje Vogelaar-van Mourik

Er belt een meisje aan bij de pastorie van Julia en Marnix van Malsen. Als ze merkt dat Julia al bezoek heeft, gaat ze weer weg. Het zit Julia niet lekker dat ze niet heeft aangedrongen bij het meisje om binnen te komen. Ze gaat op zoek en vindt het meisje in een ronduit bedreigende situatie. Yke, zo heet het meisje, is ongewenst zwanger en heeft dringend hulp nodig. Julia en Marnix vangen de jonge tienermoeder op in de oude pastorie. Hoewel Julia dankbaar is dat ze van betekenis mag zijn voor het meisje en haar baby, is het bij tijden niet gemakkelijk, omdat het gemis van een eigen kind nog altijd zo veel pijn doet. Toch mag Julia weten van een sterkere band, die zelfs uitstijgt boven die bijzonder sterke band tussen een moeder en haar kind. De sterkste band is het vijfde en laatste deel over de predikantsvrouw Julia, die zoekend en biddend voor zichzelf, voor haar familie en voor haar ongelovige naaste de weg probeert te vinden om echt gelukkig te worden.

In de klas van Tess en Jess hangen platen met vliegtuigen. Dat is voor het project over vliegen. Daan komt ook een dagje helpen. Hij heeft iets leuks geregeld. Waar gaan ze naar toe? En dan komen alle vaders en moeders in de klas kijken. Tess en Jess zien er heel deftig uit. Maar of mama dat zo leuk vindt?!

Deel 9 serie Ron en Roos Boer Bas is ziek. Dat vinden Ron en Roos zielig, want Bas woont alleen. Wie zorgt er voor hem? Buurvrouw Kim maakt soep. Ze brengt Bas ook wat. Ron en Roos krijgen een goed idee. Ze pakken een pen en een kaart. Ze schrijven iets op de kaart. Dan zoeken ze de goede bus.

Julia woont met haar man, dominee Marnix van Malsen, in de oude, gezellige pastorie. Ze zijn gelukkig samen, al doet het bij bepaalde gelegenheden pijn dat ze geen kinderen hebben gekregen. Hoewel Julia als verpleegkundige werkt, in de pastorie de honneurs waarneemt en schildert, voelt ze zich vaak nog niet nuttig genoeg. Toch mag zij juist veel voor anderen betekenen. Niet alleen in het ziekenhuis en in de pastorie, maar ook daarbuiten. Mensen vertellen haar zelfs hun diepste geheimen ... Een warm verhaal over een jonge predikantsvrouw, die zoekend en biddend voor zichzelf, voor haar familie en voor haar ongelovige naaste de weg probeert te vinden om echt gelukkig te worden.

De geestelijke vermogens van Clara van der Molen worden steeds minder. Langzaam maar zeker verdwijnt haar leven in de nevels van vergeetachtigheid. Maria, haar dochter, heeft het er erg moeilijk mee. Dat is het leven dus, denkt ze. De zon die langzaam achter de wolken verdwijnt. Maria weet dat ze moeder zal moeten loslaten en dat zij ook eenmaal moet sterven. Er is veel onrust in haar hart. Naast verdriet en zorg is er ook vreugde, hoop op nieuw leven. Maria moet aanzien hoe haar moeder steeds meer kind wordt. Tegelijk ziet zij hoe haar dochter, Claire, elke dag dichter bij het moederschap komt. Maria besluit – op aanraden van haar familie – de zorg voor haar moeder even los te laten. Maar dan dreigt de zon voorgoed achter de nevels te verdwijnen … In deze roman schrijft Geesje Vogelaar-van Mourik over dementie. Ze is erin geslaagd om dit moeilijke onderwerp op een trefzekere manier onder woorden te brengen, waarbij ze veel oog heeft voor sfeer. Dit verhaal zal bij velen herkenning oproepen.

Madalitso woont in een dorpje in Malawi, samen met zijn zusje, zijn vader en moeder, en oma. Het is droog in Malawi, maar op een dag komt er eindelijk regen. Nu kan de mais geplant worden! Maar als de regen begonnen is, houdt deze niet meer op. De rivier stroomt over en het water komt overal. Madalitso en zijn familie moeten vluchten. Te midden van alle ellende weet Madalitso dat er toch hoop is. Als hij omhoog kijkt, ziet hij een heldere boog met volle kleuren aan de hemel staan. Deze regenboog zegt: de trouw van Mulungu zal niet ophouden.