Uitgeverij Karmijn

Maart 1913. Moskou maakt zich op voor het begin van de lente. Er zit verandering in de lucht, en nergens is dat duidelijker te merken dan op Lipkastraat 22, het huis van Frank Reid, een Engelse drukker. Zijn vrouw Nellie heeft van de ene op de andere dag de trein terug naar Engeland genomen. Zomaar, zonder uitleg. Frank is compleet van slag; hij moet nu alleen voor hun drie kinderen zorgen. Maar dan komt Lisa Ivanovna in zijn leven, een betoverend, mysterieus meisje van het platteland. Wat voert zij in haar schild? En welke rol speelt Selwyn, Franks tolstojaanse boekhouder, die haar bij hem aanbeveelt? Ondertussen blijft de vraag knagen waarom Nellie is weggegaan, en of ze elkaar ooit terug zullen zien. 'Het begin van de lente' stond in 1988 op de shortlist van de Bookerprize. Dit is de eerste Nederlandse vertaling. Reacties uit de pers: 'Fantastisch. Een prachtige roman, een ontdekking.' - Lidewijde Paris, Nieuwsweekend, radio 1. 'Het is alsof Fitzgerald je terwijl je leest steeds een zetje geeft, dat maakt dat je volop en gretig aan het gissen slaat. Ze toont een detail, en jij verzint de rest van de wereld erbij. Of ze maakt juist een groots gebaar en zoomt dan in, waarbij ze je ook onherroepelijk meesleept.[...] Uit het durven overlaten van de inkleuring aan de lezer en het frustreren van zijn verwachtingen, blijkt het meesterschap van de schrijver. Penelope Fitzgerald is een waarachtige oude meester(es), die een hele woelige wereld oproept met haar beheerste proza. Haar werk wordt wel vergeleken met dat van Jane Austen, maar doet in zijn lichtvoetigheid, trefzekerheid en humor eerder aan Tsjechov denken.' - **_, NRC Handelsblad 'Eigenlijk doet alles wat je zegt ovet "Het begin von de lente" afbreuk aan deze wonderlijke maar prachtige roman van Penelope Fitzgerald. - VPRO boeken 'De fans kunnen rustig aanschuiven. Het is weer een typische Fitzgerald.' - _** De Standaard der Letteren 'Met koppige en bewonderenswaardige volharding brengt de kleine uitgeverij Karmijn mondjesmaat het oeuvre van Penelope Fitzgerald (1916-2000) in Nederlandse vertaling uit. Ze vult daarmee een literaire leemte, want hoewel Fitzgerald in de Angelsaksische wereld te boek staat als een van de grootste schrijvers van de vorige eeuw, was ze in de Lage Landen tot voor kort een nobele onbekende. Ten onrechte, want romans als 'De blauwe bloem' en 'De Engelenpoort' behoren tot de canon van de Britse literatuur. [...] "Het begin van de lente" is een vintage Fitzgerald, die excelleerde in bedrieglijk eenvoudige verhalen waarin veel onuitgesproken blijft. - De Tijd

Op een regenachtige zondagmiddag in januari neemt mevrouw Palfrey haar intrek in hotel Claremont. Ze is onlangs weduwe geworden en wil de jaren die ze nog voor zich heeft daar doorbrengen. Haar medebewoners vormen een bont gezelschap van excentriekelingen, met een obsessieve interesse in de dagelijkse menukaart. Met elkaar gaan ze de strijd aan tegen de zich voortslepende eentonige dagen en de naderende dood. Maar dan ontmoet mevrouw Palfrey de knappe, jonge schrijver Ludo. Het is het begin van een ongebruikelijke vriendschap. Hotel Claremont stond op de shortlist van de Booker Prize en is volgens de Britse krant The Guardian een van de honderd beste romans ooit geschreven in het Engelse taalgebied. Dit is de eerste Nederlandse vertaling. 'Een literaire geweldenaar [...]. De romans van Elizabeth Taylor behoren tot het beste wat de literatuur te bieden heeft.' - NRC 'Hotel Claremont is zo Engels als ooit Fawlty Towers.'- Trouw 'Verrukkelijk.'- VPRO boeken 'Innemend portret van een weduwe.'- De Standaard (vier sterren) 'Dit boek is van een innemendheid... prachtig. Je leest het met een glimlach, maar het is natuurlijk één grote tragedie.'- Lidewijde Paris, Nieuwsweekend, radio 1

'Ik schrijf dit terwijl ik in de gootsteen zit.' De openingszin van De dagboeken van Cassandra Mortmain is onvergetelijk. In het boek, dat geheel in de ikvorm is geschreven, ontmoeten we de scherpzinnige en humoristische Cassandra Mortmain. Ze is 17 jaar, en woont met haar excentrieke familie in de ruïne van een middeleeuws kasteel. Haar vader schreef ooit een bestseller, maar slijt sindsdien zijn dagen door detectives te lezen in zijn studeerkamer. De familie, waaronder stiefmoeder Topaas, zus Rose en broer Thomas, moet zien rond te komen van ... niets. Cassandra verdrijft de tijd door haar dagelijkse belevenissen en observaties op te schrijven in een aantal dagboeken. Al was haar leven al nooit saai te noemen, door de komst van een rijke Amerikaanse erfgenaam op het naastgelegen kasteel wordt haar leven opeens behoorlijk overhoop gegooid. - Klassieker uit 1949 - Engelse titel: I capture the castle - Geschreven door de auteur van 101 Dalmatiërs - Nu een geheel nieuwe Nederlandse vertaling