Posts

Er zit zoveel haast in ons. Zelfs als we geloven, bidden, volgen — de onderstroom blijft onrustig. Alsof we net iets te laat zijn. Alsof we het bijna goed doen. Alsof we moeten dóórgaan, anders missen we iets. Maar Jezus — Jezus stond vroeg op en zocht d

Misschien zit je op dit moment aan tafel met koffie en iets lekkers, net terug van de kerk, je hoofd al halverwege je week. Dat ene klusje dat nog roept. Die afspraak. Het hoofdstuk dat gelezen moet worden. Maar wat als je vandaag alles even laat liggen?

Je merkt het soms pas als je even stil bent. Hoe de Geest gewerkt heeft. Hoe er iets veranderd is in je toon, je tempo, je hart. Misschien viel het je deze week op dat geduld niet meer zo ver weg voelt. Of dat je anders reageerde in een situatie waarin je

Je hebt gegraven, gezocht, misschien gehuild. Je hebt gelezen, geluisterd, gewandeld. En ergens onderweg gebeurde er iets. Een woord bleef haken. Een patroon brak open. Een gebed werd iets meer dan alleen woorden. Misschien voelde het klein. Onzichtbaar