Tanja Gosink - Meerman

“Wat gebeurt er als we deze kribbe het hele jaar door in de kerk laten staan? Mensen gaan zich er aan stoten, storen en hij verdwijnt langzaam uit beeld.” Ineens schiet het voorstel van onze Zwitserse voorganger in Davos, Matthias weer in mijn gedachten.

Juist als ik deze kruimel wil schrijven, hoor ik de stem van één van de broers Smallbone door de kamer. “De mensen die in duisternis wandelen, zullen een groot licht zien.” De mensen die in donkerheid wandelen. Die hun zicht verloren zijn. Niet weten waa

“God belooft ons eeuwige vrede. Wat is het heerlijk om in alle onrust en strijd van deze wereld te beseffen dat we toeleven naar een eeuwigheid waarin dat allemaal voorbij is en er voor altijd vrede is. Daar zullen al onze gedachten tot rust komen. Al o

Voorafgaand aan de tekst van vandaag lezen we over een hoopvolle toekomst. Wat lijkt die ver weg in deze bizarre tijd hè? Toch lezen we, in vers 12, dat God naar ons luistert. Dat we Hem zullen vinden als we met hart en ziel zoeken. ‘Ik zal me door julli

Zet uzelf aan tot bescheidenheid. Romeinen 12:16 (NBV)

Het gebeurde bijna onbewust. Toen mijn vader overleden was, wilde ik de dingen doen zoals mijn vader ze deed. Klusjes die ik nooit gedaan had. Als hij het kon, en ik had het hem zien doen, dan moest ik het ook kunnen. Douche repareren, een keuken plaatse

Ik hoor het hem nog vol vuur vertellen. Over dat vrouwtje van wie de boodschappentas uit haar handen viel, chips wegwaaide, die hij voor haar redde. Als dank kreeg hij die chips, dat toevallig zijn lievelingschips was. Zo’n zak die hij die week daarvoor o

“Kom maar schat, zet de iPad maar even uit, want we gaan eten.’ Ik word straal genegeerd. Het spelletje op de iPad is honderd keer interessanter dan aan tafel gaan. ‘Kom lieverd, we gaan eten.’ zeg ik nog een keer. Weer geen reactie. Wat is dat toch met d

“Zou voor Mij iets te wonderlijk zijn?” Jeremia heeft in Zijn gesprek met God teruggeblikt en zag al die momenten waarin God trouw bleef aan Zijn belofte, aan Zijn Naam. En daar zit Jeremia, gevangen, met zijn eigen stukje grond in belegerd gebied, niet

Welke weg leidt naar het goede? Misschien is dit wel dé vraag die ik de afgelopen jaren in heel veel variaties voorbij heb horen komen op het kantoor van DagelijkseBroodkruimels. Soms in het klein, bij het organiseren van ieder proces. Soms in het groot,

Meestal sta ik bekend als een geduldig mens. Met vier jongens thuis best een praktische eigenschap. Tot de bekende druppel… Dan blijken ineens de vruchten geduld en zelfbeheersing hand in hand van het toneel te verdwijnen. Zoals die ene keer dat de vriend

Liefde is een gigantische uitdaging. Gisteren bleef één zinnetje hangen uit het bekende lied “we are one in the Spirit” (By Our Love): “we beschermen de waardigheid van de ander en redden de trots van de ander. En zij zullen ons herkennen aan de liefde v

Ik hou er altijd van, die gezelligheid rondom Koningsdag. Toen we met ons gezin in Zwitserland woonden, aten we op die dag pannenkoeken en speelden oudhollandsche spelletjes. Waarbij allerlei kinderen uit de buurt meespeelden met die maffe Nederlanders, a