W. van Vlastuin

De opstanding van Christus is het centrale heilsfeit in de prediking van de apostelen. De auteur belicht in dit boek(je) wat het christelijke leven in het licht van Christus' opstanding betekent. Zo gaat hij in op de vraag waarom de opstanding een revolutie in het denken van de apostelen betekende. In dit verband onderzoekt hij ook de geloofwaardigheid van de opstanding en hij vraagt zich af wat het betekent voor onze visie op de wereld en de wetenschap als de opstanding van Christus geen product is van de omstandigheden. Vooral gaat het in dit werk om het geheim dat gelovigen 'met Christus' zijn opgewekt. In dit kader komt niet alleen de vraag aan de orde of Christus voor ons is opgewekt, maar ook hoe het opstandingsleven functioneert en wat de vrucht ervan is. Christus' opstanding blijkt ook nauw verbonden te zijn met het zoeken van de dingen die boven zijn. Waar is boven eigenlijk? Wat is dat en hoe verhoudt zich dat tot de roeping van christenen op deze aarde? Vanuit de opstanding van Christus valt er ook licht over de zin van de geschiedenis en kan er iets worden gezegd over de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Kortom, deze uitwerking van het heilsfeit van de opstanding is bedoeld om hoofd en hart te voeden. Dr. W. van Vlastuin is universitair docent systematische theologie vanwege het Hersteld Hervormd Seminarie aan de VU

Deze heruitgave is voorzien van een actuele, nieuwe inleiding door dr. W. van Vlastuin. Hierin blikt hij terug op de jaren tussen de eerste druk en heden. Dit boek is geschreven vanuit een diepe bezorgdheid over de situatie van de kerk in Nederland. Het godsdienstig bedrijf draait op volle toeren. We hebben goede predikanten en volle collectezakken. In de gereformeerde gezindte valt nog niet te klagen over het aantal kerkgangers. Allerlei reformatorische activiteiten onder strepen de bloei van het kerkelijk leven. Wat is echter het verschil met een maatschappelijke organisatie? Zijn wij nog kerk, of bestaat onze godsdienst niet uit zo veel meer dan plichten en vormen? Is het verval van buitenaf en van binnenuit niet reeds veel verder doorgedrongen dan we voor waar willen houden? Is heel ons denken niet geseculariseerd? Uitgangspunt bij het schrijven van dit boek is enerzijds dat wij gezondigd hebben en dat schuldbelijdenis nodig is. Maar anderzijds ook dat Gods almacht en genade in deze moderne tijd niet krachteloos geworden zijn. Ook nu kunnen de stromen van de Heilige Geest uitgestort worden tot een nieuwe bloei van de kerk en tot verheerlijking van Gods grote Naam.