Ons leven op aarde heeft zo zijn schaduwkanten van pijn, verdriet, strijd, teleurstellingen en angst. We verliezen dierbaren met wie we juist nog zo graag verder wilde reizen door het leven. Of we ervaren de angst en onzekerheid omdat gezondheid wel vanzelfsprekend lijkt, maar juist zo kwetsbaar is. En zelfs ons geloof kan op ons drukken, want soms is onze twijfel sterker dan de kracht om te blijmoedig voorwaarts te gaan.
In het eerste deel van het Bijbelboek Rechters worden veel van die schaduwkanten genoemd. Het volk had de opdracht om te strijden en het Beloofde Land in bezit te nemen. Maar, die strijd had een hoge prijs. En dan groeit er een nieuwe generatie op, die alleen de strijd van het heden ziet zonder de wonderen uit het verleden te hebben ervaren (zie Rechters 2:10).
Is het menselijkerwijs bezien niet heel logisch dat zij de strijd opgeven? Zou het ons ook niet kunnen overkomen dat we dan langzaam steeds meer kiezen voor de makkelijkste weg? En de strijd steeds vaker ontwijken?
Het gebeurt… en daarmee dwaalt het volk af van Gods weg.
Maar, ook ik voel wel eens opstand of onbegrip als Gods wegen mij ondoorgrondelijk lijken.
Ook ik heb wel eens moeite te accepteren dat we nog zo ver weg zijn van het Paradijs; dat in ons aards bestaan aan de prachtige rozen van het leven ook die scherpe doorns van de wereld zitten.
En dan kom ik, tot mijn schaamte en schande, soms ook terecht waar het volk Israël ook terecht kwam, namelijk daar waar
‘iedereen deed wat in zijn eigen ogen goed was’ (Rechters 21:25).
En soms, soms zijn de doorns te pijnlijk om van de roos te kunnen genieten. Dan overvalt de pijn, de angst, het verdriet van het leven me. Dan ben ik als geknakt riet; dan kan ik de last niet dragen.
In dienst voor het verbond en licht voor alle volken
Honderden jaren na deze eerste periode uit het boek Rechters, horen we -uit de mond van de profeet Jesaja- hoe God ons te hulp zal schieten. Het zijn de woorden die nog weer vele eeuwen later door God zelf gesproken zijn bij de doop van Zijn Zoon. Christus werd het licht voor alle volken, in dienst voor het verbond van God met alle mensen. Hij zal ons, geknakt door eigen fouten of door stormen van het leven, weer terugbrengen bij God.
1Hier is mijn dienaar, hem zal ik steunen,
hij is mijn uitverkorene, in hem vind ik vreugde,
ik heb hem met mijn geest vervuld.
Hij zal alle volken het recht doen kennen.
2Hij schreeuwt niet, hij verheft zijn stem niet,
hij roept niet luidkeels in het openbaar;
3het geknakte riet breekt hij niet af,
de kwijnende vlam zal hij niet doven.
Het recht zal hij zuiver doen kennen.
(…)
6In gerechtigheid heb ik, de HEER, jou geroepen.
Ik zal je bij de hand nemen en je behoeden,
ik neem je in dienst voor mijn verbond met de mensen
en maak je tot een licht voor alle volken,
7om blinden de ogen te openen,
om gevangenen te bevrijden uit de kerker,
wie in het duister zitten uit de gevangenis.
8Ik ben de HEER, dat is mijn naam.
Ik deel mijn majesteit niet met een ander,
noch de lof die mij toekomt met een beeld.
9Wat eertijds werd voorzegd, is nu vervuld
en ik kondig jullie nieuwe dingen aan,
nog voor ze ontkiemen zal ik ze openbaren.
(Jesaja 42)
De rechters droegen ook al iets van dat Licht van de wereld in zich. God zond hen om het volk Israël te bevrijden van de onderdrukking, die het door zijn dwalen en ontrouw was overkomen. Die rechters toonden al hoe God Zijn volk trouw blijft. Hoe Hij een reddende God is, die ons draagt, juist als wij struikelen.
Koning David zei het zo:
20Geprezen zij de Heer, dag aan dag,
deze God draagt ons en redt ons, sela
21onze God is een reddende God.
Bij God, de HEER, is bevrijding uit de dood.
(Psalm 68)
Wanneer het leven te pijnlijk is om de juist woorden te vinden, dan blijkt dat God het zelf al heeft gezegd.
Geprezen zij de Heer, die ons draagt en ons redt!
Tycho Jansen
P.S.
De combinatie van die twee teksten leverde een prachtig lied op, Opwekking 411, Geprezen zij de Here. Het is hier te beluisteren.
