Vandaag is het Valentijnsdag. Om on topic te blijven zou je dit vers als volgt kunnen uitleggen. Wij kunnen Hem slechts een kaartje sturen, omdat Hij ons eerst een kaart heeft gestuurd. Wij kunnen een bos bloemen overhandigen, omdat Hij ons éérst een bos bloemen heeft gegeven.
In de liefde hoort altijd wederkerigheid te zijn. Twee partijen die elkaar trouw blijven, in voor- en tegenspoed. Wat Johannes hier wil benadrukken is niet alleen die wederkerigheid, maar ook het verschil tussen de initiator en diegene die uit wordt genodigd om lief te hebben.
Ons geloof is voor de volle 100% begonnen bij de drie-enige God. Wij hebben niet voor Hem gekozen, maar Hij heeft ons vol liefde uitgekozen om voor Hem heilig en zuiver te zijn. Wij hebben Hem niet als eerste lief gekregen, maar Hij heeft Zijn liefde voor ons al veel eerder laten zien toen wij nog zondaars waren. Alles in onze relatie met God is dus bij Hem begonnen en zal door Hem worden voltooid.
Het prachtige daaraan is dat ik het dus niet kan verprutsen. Hij is en blijft eigenaar. Het liefgehad staat hier in een bepaalde tijdsvorm. Niet schrikken. Het betekent niet dat hij ons ooit heeft liefgehad (verleden tijd) en dat nu niet meer doet. Nee, het zegt ons dat er een specifiek moment in de geschiedenis is geweest dat Hij in het bijzonder heeft laten zien hoe groot Zijn liefde voor ons is. Dat was toen Hij zelf stierf aan het Kruis op Golgotha om het overgroeide pad tussen God en mensheid weer begaanbaar te maken.
Of je partner vandaag nu met kaarten, bloemen of chocola thuiskomt of met helemaal niks. Weet dat je al geliefd bent. Een grotere liefde zul je hier op aarde niet tegenkomen.
