We keren terug bij een tekst die we vorige week ook hebben gelezen. Toen constateerde Annemieke dat de farao de controle probeerde te houden. Ze heeft gelijk. De farao is namelijk de stem van de maatschappij. En wat doet ook onze samenleving? Die schreeuwt. ‘Ga aan het werk! Doe dit! Doe dat! Hoe durft je dit of dat niet te doen?’ Waarom schreeuwt de farao? Omdat hij moet intimideren. Hij heeft geen echte zeggenschap. Hij kan mensen alleen maar dwingen. En net als onze samenleving trekt hij zich niets van God aan. ‘Wie is Hij? Ik ken Hem helemaal niet!’ Vergelijk dat eens met God. Hij ontmoet Mozes bij een brandende struik, ergens in de woestijn. Zonder te schreeuwen. In de Bijbel zien we God regelmatig mensen ontmoeten als ze alleen zijn. De profeet Elia bijvoorbeeld nadat hij diep teleurgesteld was, hoorde God fluisteren in de wind. Waarom fluistert God? Omdat God hoeft niet te intimideren. Omdat als je fluistert, de ander zijn oren spitst. Hoor je Gods fluisteren?
