Misschien heb je het wel eens gehoord, is het tegen je gezegd of heb je het zelf uitgeroepen; 'als je Christen bent mag je niks'!
Al die wetten en regeltjes.. mij niet gezien! Ik wil vrij leven, doen waar ik zin in heb en genieten van dit leven zonder me zorgen te maken!
Klinkt aantrekkelijk toch?
Zeker als tiener of jongvolwassene kan dit heel hard aan je trekken. Misschien ben je opgegroeid in een gelovig gezin en weet je wat er in de Bijbel wordt geleerd. Maar dan.. dan zie je hoe je vrienden in het leven staan.. Hoe zij veel meer mogen, veel meer 'plezier' hebben, veel minder zorgen hebben..
Laat ik je dan alvast dit zeggen (hoewel je het waarschijnlijk al vaker hebt gehoord); het lijkt altijd mooier dan dat het in werkelijkheid is.
Zoals in 1 Korinthe geschreven staat; 'ik zal mij niet onder de macht van ook maar iets laten brengen'. Dat staat er niet voor niets!
Mag jij op een feestje een wijntje of biertje drinken? Ja! Maar ga je zover dat de tweede helft van de avond niet meer bewust meemaakt en je de volgende ochtend ergens anders wakker wordt? En denk je dan dat je meer 'plezier' hebt gehad?
Mag jij een relatie aangaan met iemand waar jij je tot aangetrokken voelt? Zeker! Maar heb je meer 'plezier' van een gezonde relatie waarin je samen keuzes maakt, of laat je de communicatie achterwege, ga je te ver, en blijven jullie beide met een leeg gevoel achter?
Je zou zeggen dat de keuzes die ik hier stel vrij duidelijk zijn.. toch zegt onze samenleving iets heel anders.. Zoveel drinken, inhaleren of slikken totdat je niets meer weet is top! Elk weekend een one-night-stand is ultiem leven!
Ik daag je uit; kijk eens goed naar mensen die op die manier leven. Zijn ze echt gelukkig? Of is het een uitweg? Maken ze nog vrijwillig keuzes of zijn ze verslaafd geraakt?
En wat kies jij?
