Toen David zo’n 3000 jaar geleden als koning over Israël werd gezalfd, was één van zijn eerste acties het terugbrengen van de ark van Gods verbond naar Jeruzalem. “Prijs voortaan de HEER met dit lied!”, droeg David de Levieten op. Een lied waarin David zingt over het eeuwige verbond dat God met Israël sloot en hoe God dat verbond houdt. Alle volken zullen daar doorheen de grootsheid van de God van Israël, onze God, zien. Een prachtig lied, lees dit hoofdstuk maar eens door.
Het zet mij aan het denken, zeker als je ziet hoe er nu naar Israël wordt gekeken. Eén ding is zeker: ooit stroomt vanuit deze Stad van vrede (Yerushalayim) de vrede naar alle volken en zal alle pijn en verdriet ten einde zijn. Blijf daarom bidden voor deze vrede, zodat ieder uiteindelijk onze God zal loven!
En … een stapje persoonlijker. Wat voor lied zing jij? Als jij terugkijkt op je leven, waar zie jij Zijn trouw, Zijn liefde? Dwars door wat er is gebeurd, kun jij proberen een lied te schrijven over Zijn naam, de Ik-ben-en-zal-zijn? Een lied voor jouw kinderen, voor de mensen om je heen, voor jezelf en voor God? Wat vertel jij?
