Hoe weet je of iets van God komt? Hoe herken je Zijn stem tussen al die andere stemmen die je elke dag hoort? Ignatius van Loyola, een man met een diep verlangen om Gods leiding te volgen, ontdekte dat God vaak spreekt door wat hij ""troost"" noemde: een diepe rust, een oplichtend gevoel van hoop, liefde die je in beweging brengt. Troosteloosheid doet het tegenovergestelde. Het maakt je onrustig, trekt je weg bij dat verlangen naar Jezus en laat je leeg achter. Christine Westhoff, die veel schrijft en spreekt over profetie (Reframing Prophecy), zegt het zo treffend: woorden van God wijzen altijd naar je Meester, naar Jezus. Ze brengen geen verwarring of angst, maar vullen je hart met rust en herkenning. Ze wakkeren je verlangen aan en trekken je dichter bij Hem. Dat is hoe je kunt onderscheiden: door te zien of wat je hoort, voelt of ervaart je wijst naar de Betrouwbare. Onderscheiden hoeft niet ingewikkeld te zijn. Het begint klein, in dat moment van luisteren naar wat vrede brengt, naar wat jouw verlangen naar je Rabbi aanwakkert. Johannes schrijft: toets alles. Brengt het je dichter bij Jezus? Dan mag je gaan, met vertrouwen. Misschien wil Hij vandaag tot je spreken – door een woord, een ontmoeting, of een stille zekerheid in je hart. Het is niet de luidste stem die je leidt, maar die ene stem die je diep raakt, die richting geeft, die leven brengt. Sta stil. Luister. Hij spreekt – ook nu.
