Weer begin ik mijn blog met een vraag die mij veel heeft bezig gehouden en die me iedere keer als ik er over nadenk weer ‘triggert’. Hoe zie ik eruit door de ogen van God? Met al mijn onvolkomenheden, fouten, verkeerde verlangens, openlijke of verborgen zonden? Het is een vraag die vaak veel losmaakt. Sommigen vinden het een onmogelijke vraag omdat wij als zondige mensen niet voor God kunnen bestaan. God, zo heilig, groot en goed. En wij zo zondig, klein en verdorven, niet in staat iets goeds te doen zelfs! Romeinen 3:12
Een waarheid, rechtstreeks uit de Bijbel, die niet te weerleggen valt. Maar…, het zegt niets over hoe God naar ons kijkt. God kijkt niet naar onze daden. Hij kijkt niet naar hoeveel fouten jij maakt of hoe zondig jij bent. Hij beoordeelt jou niet op het beeld dat jij van jezelf probeert neer te zetten. Je probeert uit alle macht bij te blijven, mee te gaan in de christelijke flow van de geloofsgemeenschap waar je deel van uit maakt. Hebt het idee dat je zoveel dingen móet…
Dat beeld dat jij probeert neer te zetten, tegenover God of tegenover andere mensen is het gevolg van een leugen. Een leugen die satan jou wil laten geloven. Een leugen die grip heeft gekregen in onze levens. In onze maatschappij. In een groot deel van onze christelijke traditie. Een leugen die deel is geworden van heel ons denken, ons wezen. Het bepaald hoe wij naar anderen kijken, naar gebeurtenissen, naar onszelf. Het bepaald hoe wij beoordelen en daarmee vaak veroordelen. Het is de leugen van ‘voor wat, hoort wat’ .
Een leugen, rechtstreeks uit de hel! Dus zeker niet het beeld dat God van ons heeft! Een bewijs hiervan? Neem het leven van David maar eens onder de loep. David was een man die in christelijk Nederland niet bepaald geaccepteerd zou worden.
– Hij zocht de oorlog op
– Ging vreemd met Batseba
– Had daardoor een buitenechtelijk kind
– Vermoorde voor het gemak de partner van Batseba
– Had enorm veel verschillende vrouwen
– Negeerde Gods gebod en liet het volk tellen, waardoor er 70.000 mensen stierven..
Past zo’n man bij jou in de gemeente? Zou hij er geaccepteerd worden als kind van God? Zou hij avondmaal mogen vieren? Mogen delen in het gebroken lichaam en vergoten bloed van onze Heiland? Of zou hem de toegang tot de gemeente worden ontzegd? Zou er iemand zijn getuigenis geloven, ook als hij daarna weer in een andere ‘grote’ zonde viel? En denk jij echt dat ze hem zouden toestaan avondmaal te vieren?
Gelukkig keek God niet naar het leven van David. Natuurlijk zag Hij het wel. Natuurlijk keurde Hij het niet goed. Natuurlijk is dit geen vrijbrief om te doen en te laten wat je maar wil. Maar…, God zag het hart van David! Hij zag het verlangen van hem om dicht bij de Heer te leven. Zijn diepste verlangen was, ondanks dat zijn leven daar niet altijd van getuigde, rechtvaardig te leven en Gods wil te doen! God keek naar Davids hart en noemde hem zelfs ‘de man naar Gods hart’.
Vanuit het Nieuwe Testament kennen we nóg een Man naar Gods hart; de Zoon, Jezus. Die altijd en in alles de wil van de Vader volkomen heeft gedaan. Zelfs tot in de dood, door als Mens, als volkomen Lam, zonder vlek of rimpel, te sterven voor onze zonden. Hij is zelfs al voor jou gestorven toen jij nog zondaar was! (Rom. 5:8) ‘Ben ik dat nu dan niet meer?’ vraag je. Nee! Als je gelooft in Jezus, Zoon van de levende God, en Zijn Naam belijdt voor de mensen ben je een heilige! Ben je rechtvaardig voor God! Ziet God jou niet als een zondig, klein en verdorven schepsel, maar als een rechtvaardige.
Maar dat kan toch niet, dat kun je toch niet zomaar zeggen of aannemen?
Jawel!
Moet ik daar dan helemaal niets voor doen?
Nee, helemaal niets!
Je kan er actief inderdaad helemaal niets voor doen! Het is alles genade, alles uit Gods hand. Het enige wat je moet of mag doen is vertrouwen op God. Vertrouwen op het volbrachte werk van Jezus. Vertrouwen op Zijn genade.
Dus moet ik tóch nog iets doen?!
Nee. Je mag het juist allemaal uit handen geven. Bij Hem brengen. Tegen Hem zeggen; HEER, ik kan er niets aan doen, eigenlijk wil ik er ook helemaal niets aan doen, maar ik vertrouw erop dat U het HEEFT gedaan. Kom in mijn hart HEER, verander mijn leven. Dan zal je merken dat je gaat verlangen. Verlangen naar Hem. Naar Zijn aanwezigheid. Zijn leiding.
Zoals een hert schreeuwt naar de waterstromen, zo schreeuwt mijn ziel tot U o God! Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God!
Psalm 42:2-3a
