Ongeveer 13 jaar geleden kwam ik tot geloof. Inmiddels kan ik wel zeggen dat ik redelijk ben ingeburgerd. De gemeente is een mooie uitvinding van God. Een plek waar we tot rust kunnen komen, waar gemeenschap is. Een plek waar we elkaar proberen te zien zoals God ons ziet: in Christus. Maar het is ook een plek van gebroken mensen waar soms meer wordt afgebroken dan opgebouwd.
Traditie en eigen visie als bouwstenen
Soms lijkt de gemeente meer weg te hebben van een strijdtoneel. Een plek waar mensen zich opsluiten in heilige huisjes. Deze huisjes worden vaak gebouwd op persoonlijke voorkeuren. Als bouwstenen dienen de traditie waar mensen uit komen en de eigen visie op de Bijbel. Deze huisjes worden te vuur en te zwaard verdedigd.
Veel verschillende huisjes
De huisjes kunnen staan voor visies op de werking van de Heilige Geest in de gemeente. Het bedienen van doop en avondmaal. De invulling van de liturgie en de duur van de kerkdienst. Soms heeft het ook te maken met het ego van voorgangers, oudsten en aanbiddingsleiders, waardoor de kerkdienst trekken van een gelikte show krijgt.
De verkeerde strijd
Het moeilijke is vaak dat mensen hun huisjes met de beste bedoelingen verdedigen. Ze denken daarmee de gemeente en God te dienen. Daarom zijn de huisjes ook zo heilig. Er kunnen geen concessies worden gedaan. Maar als zo’n huisje inderdaad is gebouwd op gewoonte en een eenzijdige visie op de Bijbel dan zitten we op het verkeerde spoor. Dan strijden we niet de goede strijd.
Bekeren is niet makkelijk, maar alles wat je ervoor nodig hebt is al gedaan op Golgotha.
Gebrek aan liefde bedreigt de gemeente
In die strijd verliezen we vaak de liefde voor God en voor elkaar uit het oog. Onze harten worden hard, zoals dat ook in de gemeente van Efeze gebeurde (Op. 2:1-7; Hand. 20:29-31). De liefde voor God en de liefde voor de mensen om ons heen zijn niet los te koop. Ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een gemeente waaruit de onderlinge liefde verdwijnt houdt op om gemeente te zijn. Want hoe kan een gemeente functioneren als een stralend licht in de duisternis als de duisternis de gemeente in is gedrongen?
De weg terug naar de liefde
Gelukkig laat Openbaring 2:1-7 zien dat er een weg terug is: bedenken, bekeren, bewegen. Keer terug naar je allereerste liefde voor God. Hoe was dat? Hoe was je relatie met God en de mensen om je heen? En hoe staat het nu met die relaties? Zie je verschil? Zo nee: bless the lord! Zo ja, bekeer je. De gemeente in Efeze deed het ook en God heeft het werk van die gemeente nog eeuwen gezegend. Bekeren is niet makkelijk, maar alles wat je ervoor nodig hebt is al gedaan op Golgotha.
