Deze vraag is cruciaal. Velen geloven uit angst. Angst voor het oordeel van God, voor niet goedgekeurd te worden ná dit leven. Waardoor je in dit leven altijd op zoek blijft naar dat gevoel van bevestiging dat je goedgekeurd bent terwijl in je andere oor een stem fluistert dat dat onmogelijk is. Ik ken die impact van deze religieuze last.
Ondertussen leef je voorbij aan wat Jezus ál heeft gedaan. Zonde! Hij heeft ons verlost uit de greep van de duivel en ons thuisgebracht, terug naar de plek waar we horen. We kunnen daar niets aan toevoegen, dan dat onbeschrijfelijke geschenk aan te nemen. En er vanuit te leven. Niet na dit leven. Vandaag.
"Mijn gebed is dat Christus zich diep in jullie binnenste nestelt en dat jullie voeten stevig geplant staan in de liefde. Dan zullen jullie, samen met alle anderen die dit geloof delen, de omvang kunnen begrijpen: hoe breed, hoe lang, hoe hoog, en hoe diep zijn liefde is. Ervaar de liefde van Christus zelf! Hoewel het zo groot is dat je het nooit volledig zult begrijpen, kun je er toch door vervuld worden, vervuld met God." - Efeze 3:17-19 (The Message)
