Ik ben de laatste week heel druk geweest met de verhuizing van mijn moeder naar een verpleeghuis. Tijdens het regelen overviel mij de emotie: Mijn moeder leeft nog, maar ik ben haar kwijt. Het is mijn moeder niet meer en de rollen zijn omgedraaid.
Het huis moet ontruimd worden waarin zij zoveel jaren heeft gewoond. Wat bewaar je en wat moet je wegdoen. Herinneringen vanuit het verleden komen boven en je beseft dat een stukje verleden wordt afgesloten. Hoe ga ik dit regelen en waar haal ik de hulp vandaan?
De volgende tekst heeft mij even stil gezet: De HEER zal voor jou strijden, jij hoeft zelf niets te doen dan stil te zijn in Mijn Aanwezigheid. God Zelf liet mij liefdevol zien dat ik zo druk bezig ben geweest de dingen te regelen in eigen kracht. Zijn Vrede had plaats gemaakt voor bezorgdheid en stress.
Nu ben ik even stil en overdenk hoe de Vader mij heeft geleid de laatste weken. Er was een wachtlijst en toch heeft mijn moeder een plekje gekregen in onze woonplaats. Ik was bezorgd hoe de verhuizing zou gaan en er kwam op de juiste tijd voldoende hulp. De ontruiming van de woning is geregeld en de inboedel krijgt een goed plekje. Door alle drukte heen heeft een zusje vanuit onze Gemeente voor een maaltijd gezorgd zodat ik niet hoefde te koken na een drukke dag.
Zo mag ik even een pas op de plaats maken en door alles heen de Zegeningen tellen die de Vader mij geeft. Loslaten en vertrouwen valt niet altijd mee in deze omstandigheden. Maar ik wil de volgende Woorden omarmen en mijn weg vervolgen in Zijn Kracht: De Heer zal voor je strijden en jij mag Hem vertrouwen. Je mag stil zijn en weten: Hij is jouw God. Zoek Zijn Aanwezigheid. De oplossing hangt niet van mij af, maar ligt in Zijn Hand.
(Het lied Vandaag van Kinga Ban was voor mij een bemoediging)
