Wie heeft er nog tijd om na te denken? Het lijkt een vraag van onze tijd, maar ook Israël worstelde er al mee in de woestijn, vlak voor hun definitieve Exodus. Hun blik was gericht op wat ze achterlieten—de vleespotten van Egypte—en niet op de vrijheid die hen wachtte. Ze verlangden terug naar wat vertrouwd was, zelfs als dat slavernij betekende. Dit oude leven, bood hen iets wat de toekomst niet had: zekerheid.
Maar in hun onrust en gemor schuilt een diepere waarheid over de mens: we hebben vaak te weinig tijd of moed om echt na te denken over wat werkelijk van waarde is. Het heden, met zijn zorgen en verlangens, overschaduwt de roeping om vooruit te kijken en te vertrouwen op Gods beloften.
Misschien zit jouw hart ook nog gevangen in Egypte en houd je vast aan wat je kent, zelfs als dat je tegenhoudt. In plaats van na te denken over wat voor je ligt, blijf je hangen in het verleden.
Ik wil het volgende tegen je zeggen: Maak vandaag tijd om na te denken, laat het oude achter zodat je kan wandelen in Gods vrijheid.
