Gods beloften voor Abraham zijn niet gering.
Al voordat Abraham heeft gereageerd op het voorstel van God, wordt hem iets beloofd dat tweeledig onbegrijpelijk is voor Abraham:
Hij, de eenzame Abraham, met Saraï, zijn onvruchtbare vrouw, worden zij tot een groot volk?
Het is tweeledig onbegrijpelijk.
Als ik in mijn eigen leven kijk, herken ik daar veel van. De weg met God lijkt vaak onbegaanbaar en de manier waarop onmogelijk. Kijkend naar de dingen die ik met mijn ogen waar kan nemen loop ik keer op keer vast. Zijn weg is niet te doorgronden en de omstandigheden in mijn leven bevestigen dat steeds opnieuw. Ik voel me vaak zoals Abraham zich misschien ook wel gevoeld heeft. Ik wil niets liever dan luisteren, gehoorzaam zijn, maar alles om me heen schreeuwt het uit dat dat onmogelijk is.
Maar de belofte lonkt.
Want woorden uit de mond van de Allerhoogste hebben oneindige waarde. Hij houdt de lijn van de tijd in Zijn hand en weet wat de eeuwige consequenties zijn van de keus die we maken;
Kijken naar wat zichtbaar is of luisteren naar iets wat je niet kunt zien..
