Vlak voor Zijn sterven heeft Jezus aan Zijn volgelingen uitgelegd dat er een ‘andere Ik’ zou komen. De Heilige Geest, de Trooster, de Raadgever, de Advocaat. En nu, nu Jezus naar Zijn Vader terugkeert, zal het niet lang meer duren. “Blijf de belofte verwachten.”
Dat deden ze. “Ze bleven eensgezind volharden in gebed.” ‘Volharden’ betekent hier toegewijd, blijven volhouden, jezelf er helemaal voor geven, in verwachting dat het zal komen. En ze deden het niet alleen, ze bleven eensgezind bidden.
Dat waar de volgers van Jezus samenkomen in Zijn Naam, ontstaat eenheid. We zien dat ook op ons kantoor, tijdens het Gezamenlijk Gebed. Hoewel we elkaar vaak niet kennen, merken we dat onze stemmen meestal als één stem klinken in het gebed. Dat is zo bijzonder. Waar je ook samenkomt in Zijn Naam, eensgezind volhardend biddend: dat is de plek waar Gods Geest waait, waar je Zijn woorden hoort, waar Zijn gaven zichtbaar worden. Het is de plek waar woorden van wijsheid, waarheid, inzicht en profetie klinken, waar wonderen gebeuren, waar herstel en genezing plaatsvindt.
Dat was toen. Dat is nu.
Zijn Geest blijft Dezelfde; God is Dezelfde tot in eeuwigheid. En Hij doet wat Hij belooft.
