Je herkent het misschien wel, iemand die leeft met overgave. Niet omdat alles perfect gaat, maar omdat er Iemand anders lijkt te spreken, te kijken, te leiden. Iemand bij wie je voelt: dit is niet alleen maar eigen kracht. Hier zit iets van God in.
Petrus en Johannes staan daar, midden in het Sanhedrin, tegenover mannen met macht en status. Zelf hebben ze geen titel, geen opleiding – het zijn gewoon vissers. Maar wat opvalt, is de manier waarop ze spreken: zonder angst, met lef, en tegelijk met een ontwapenende eenvoud.
En dan staat er die ene zin: ze herkenden dat zij met Jezus geweest waren. Dat raakt me. Want dat is wat overgave doet. Het verandert je niet alleen vanbinnen, het wordt zichtbaar. In hoe je spreekt. Hoe je kijkt. Hoe je keuzes maakt. Je draagt iets mee wat niet uit jezelf komt.
Misschien ben je deze week stilgevallen, geraakt, opgestaan. Heb je geroepen om adem. Heb je geworsteld met wie er op de troon van je hart zat. En voel je nu: ik wil niet meer leven op halve kracht. Niet meer heen en weer tussen controle en overgave.
Dan bid ik dit voor jou – en met jou:
Geest van God, wees zichtbaar in mij. Vorm mijn woorden. Beweeg mijn handen. Leid mijn hart. Laat mijn leven vandaag laten zien van Wie ik ben.
