God was daar, tastbaar aanwezig in vuur en wolken. En toch staat het volk van Israël op afstand. Ze zijn bang. Mozes mag dichtbij komen, maar zij durven niet. Misschien herken je dat. Je wilt naar God toe, maar iets houdt je tegen. Voelt het alsof je niet goed genoeg bent? Misschien denk je: "Hoe kan ik, met mijn fouten en tekortkomingen, voor een heilige God staan?" Die afstand is menselijk. Net als het volk vinden we het makkelijker om op afstand te blijven in plaats van Hem écht te ontmoeten. Maar Gods verlangen is niet dat we afstand houden. Hij wil dichtbij zijn, zo dichtbij dat Hij vraagt om een plek te maken waar Hij kan wonen. Zelfs in hun gebrokenheid zegt Hij: "Ik wil bij jullie zijn." Hij zegt niet alleen: "Kom naar Mij toe," maar Hij overbrugt de kloof. Waar wij ons onwaardig voelen, heeft Jezus alles gedaan om ons terug te brengen in Gods aanwezigheid. Hij pleit voor ons, niet omdat wij perfect zijn, maar omdat Hij dat is. Zijn komst laat ons zien hoe ver God ging om ons te verzoenen, zodat niets meer tussen jou en Hem hoeft te staan. Wat je ook meedraagt, je mag altijd terugkomen. Je mag thuis zijn bij Hem.
