Vanmorgen liep ik langs een bouwplaats met een hei-installatie. De hoge palen gingen eigenlijk heel gemakkelijk de grond in, het apparaat was niet eens aan het slaan. Halverwege wordt de weerstand groter en moest er toch geheid worden. Met forse klappen, die ik op de plek waar is stond goed kon voelen werd de paal naar beneden gedreven. Op een bepaald moment zakte de paal weer bijna uit zichzelf. Toen kwam het laatste stukje; met grote klappen ging de betonnen paal met hele kleine stapjes naar beneden.
Eindelijk waren we op de goede plek. Hier was de meeste weerstand en dus de beste fundering.
Deze paal stond op de juiste diepte en zal met de andere palen een betrouwbare ondergrond vormen om de kelder en fundering van het huis op te bouwen. Vaak willen we een toren bouwen, of zijn we al bezig met de kleur voor de kozijnen terwijl het fundament nog niet goed is doorgedrongen.
Jezus zegt; bouw je huis op de rots en niet op het zand. Wanneer je door al het zand de rots niet ziet, weet dan dat jouw fundament Christus is en drijf net zolang door tot je helemaal vast in de rots verankerd bent.
Soms kun je dat bijna alleen en schiet je door op je eigen gewicht, net als de heipaal. Maar om werkelijk tot je doel te komen heb je hulp van boven nodig. Iemand die meer kracht heeft en nog belangrijker, die jouw bestemming weet.
Jeroen Struik