Liefde. Een woord dat in onze cultuur gemakkelijk wordt gebruikt en daarmee zoveel van haar waarde verliest. Zoveel dat wordt gedaan ‘in liefde’ blijkt het tegenovergestelde te zijn, laat zulke pijnlijke wonden achter. Misschien heb je ermee te maken. De liefde waar het hier over gaat, is anders. Gaat verder dan de liefde waar in de kruimel gisteren over geschreven werd. In het Hebreeuws staat hier “ahavah”, een woord dat afgeleid is van het werkwoord ‘geven’. Laat dat even tot je doordringen: het is de liefde die gééft. Altijd geeft. Niets terugverwacht. Het is geen emotie, het is geen gevoel. Het doet niets uit eigenbelang. Zoals God de wereld, jou en mij, zo lief heeft, dat Hij Zijn Zoon GAF. Het ultieme voorbeeld van deze altijd-gevende liefde. Een liefde waar niets tussen kan komen. Geen dood. Geen macht. Geen ziekte. Een liefde die altijd alles van Hem blijft geven. En altijd zal blijven, als alles wegvalt.
Laat die liefde als een zegel op je hart geschreven worden, dat het je leven doordringt en de basis wordt van wie je bent. Geliefd. Altijd.
Laat dit even landen. Wat doet die liefde jou?
PS. Wat geef jij trouwens aan jouw Geliefde?
