Vader en kind
In de Bijbel staan een heleboel uitdrukkingen als het gaat om de relatie tussen God en de wedergeboren mens. Bruidegom en bruid, Herder en schaap, broeders, vrienden. Maar de mooiste vind ik ‘Vader en kind’. Omdat het zoveel uitdrukt over Zijn liefde, Zijn nooit aflatende trouw en de geborgenheid die er bij Hem is. En ook omdat ik steeds meer situaties ontdek waarin ik iets zie van hoe Hij naar ons kijkt als Vader.
Podium
Vorig jaar was ik bijvoorbeeld op een kamp en op de slotavond mochten kinderen ook iets zingen. Sommigen deden het in groepjes, en anderen durfden het aan om iets alleen te zingen. ’s Middags werd er al flink geoefend zodat het ’s avonds helemaal goed zou gaan. Ik vond het heerlijk om te zijn hoe ze daar stonden op het podium. Sommigen stonden er verlegen, anderen vol overgave. Maar het meeste heb ik genoten van de trotse, liefdevolle blikken van hun ouders. Je kunt ze er zó uithalen. Ze zijn volledig gefocust op hun kind. Geen moment wenden ze hun blik af. Als het kind zijn tekst kwijt raakt hoeft het alleen maar naar zijn vader of moeder te kijken. Ze helpen door de woorden te vormen met hun mond, of soms alleen door een bemoedigende blik. En aan het eind krijgen ze een daverend applaus. Knuffels, bloemen. Of het kind nu stamelend een liedje van 4 regels heeft gezongen of vol overgave 3 coupletten; ouders reageren hetzelfde. Een blik vol liefde en trots. Het gaat niet om de prestatie. Ze zijn trots omdat het gaat om hun kind. Gewoon, zoals het daar staat.
Of het kind nu stamelend een liedje van 4 regels heeft gezongen of vol overgave 3 coupletten; ouders reageren hetzelfde.
Ik zie jou
Ik hoop dat God ook zo naar ons kijkt. Als je iets wilt vertellen over hoe goed Hij is, maar de juiste woorden niet kunt vinden. Of als je baalt van jezelf dat je de naam ‘Heere’ in je gebed als stopwoord gebruikt. Als in een discussie over schepping of evolutie al je argumenten weggelachen worden. Beeld je dan in hoe Hij naar je kijkt. Je bent Mijn kind, Ik hou van je. Niet om je prestaties, maar omdat je Mijn kind bent. En als het niet lukt, kijk dan naar Mij. Ik vorm de woorden die je niet kunt vinden met Mijn mond. Ik bemoedig je met Mijn blik. Ik kijk naar je met een blik vol liefde. En straks wacht de beloning. Geen daverend applaus, maar gejuich van de engelen. Geen knuffels, God Zelf neemt je in Zijn armen. Geen bloemen, maar de krans van de rechtvaardigheid uit 2 Timotheus 4. Niet om je prestaties, Hij heeft het voor je verdiend. Zoals zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de Heere over degenen, die Hem vrezen.
Nadine Wilbrink
