Je Doel Missen Is Zonde!

en als ik nu eens schrijven zou
dat alles altijd blijven zou, zoals het is geweest.
Dat ziekte blijft, dat oorlog blijft
of wat men ook in kranten schrijft
of wat men daar ook leest.

Als ik nu eens beweren zou
dat ik er niets van leren zou
van wat er is gebeurd. Dat mensen altijd menselijk zijn
hun daden meest onwenselijk zijn
er altijd wordt getreurd.

Als mensen enkel toeval zijn
zomaar ontstaan, en dan weer gaan
naar nergens in ‘t bijzonder.
Wat heeft mijn leven dan voor zin, wat zit er dan voor waardigs in, wat maakt mij dan een wonder?

Maar nee, ik ben bewust gemaakt
door eeuwige handen aangeraakt
voor een bijzonder doel. Maar ga ik aan dat doel voorbij
wat komt er dan terecht van mij
dan enkel leeg gevoel?