Ik zei het al eerder deze week. Nadat Israël was bevrijd uit Egypte en ze zelf een stuk land hadden veroverd, bleven de mensen doen wat ze zelf wilden. God had allerlei regels en wetten gegeven. Niet om de mensen te beknotten in hun vrijheid, maar om God de ruimte te geven iedereen te zegenen. Tot groot verdriet van God werd verving Israël al snel de enige ware God door allerlei namaakgoden. Er was veel onrecht Toch deed God nieuwe beloften. Er zou een tijd komen dat Israël zijn leermeester zou zien met eigen ogen. En een tijd dat ze met eigen oren een stem zouden horen die hun zou vertellen of ze links of rechts zouden gaan. Diezelfde belofte is er voor ons. Weet je, we staan onder druk. Soms voelt het alsof ik met een kano de Atlantische oceaan probeer over te steken. Ik maak geen enkele kans tegen de stroming en de golven. Herkenbaar? God wil niet dat we op drift raken. Hij wil ons leiden. Eigenlijk is het heel simpel. Hij fluistert, jij luistert.
