Pijn voelt soms als het einde. De leegte, de rauwheid van verlies. Je weet dat het ooit anders was, maar hoe je daar weer komt? Geen idee. Misschien herken je dat gevoel van kapot zijn. Niet zomaar moe, maar in duizend stukken uiteen. In Lukas 7 raakt Jezus de baar aan. Niet uit afstand, maar uit liefde. Hij kijkt de dood – de grootste vijand – in de ogen en verandert alles. Pete Greig zegt: “God verspilt geen pijn. Zelfs de diepste gebrokenheid kan Hij gebruiken om iets nieuws te maken.” Wat kapot lijkt, wordt door Hem geheeld. Niet vergeten, maar vernieuwd. Ik herken dat. Juist daar, in mijn complete kwetsbaarheid, raakte God mij aan. Niet door alles direct op te lossen, maar door iets nieuws te beginnen. Zijn helende handen verzamelden mijn stukken. En weet je? Waar ik brak, begon iets sterkers dan ik ooit was. In Fragile zingt Leanna Crawford: “Waar je viel, begint iets nieuws. Tranen veranderen in herinneringen. Kettingen vallen aan Zijn voeten. Wat gebroken was, wordt mooi. Wat as was, wordt een wonder.” Dit is wat God doet. Hij maakt geen eind, maar een toekomst. Waar jij dacht dat het voorbij was, laat Hij een nieuw begin zien. Misschien voel jij je vandaag ook fragiel. Durf je je pijn in Zijn handen te leggen? Niet omdat het meteen goedkomt, maar omdat je weet: in Zijn handen is alles veilig. En daar, in dat breken, begint iets nieuws.
