“Waarom ben je bang om bemind te worden?”
Ik moet bij de tekst van vandaag weer denken aan het boek “Gebroken Leven” van Ann Voskamp. Zij worstelt met de vraag hoe zij kan leven met haar gebroken leven, hoe zij zich geliefd kan voelen, omdat ze zichzelf niet lief kan hebben. Zij schrijft over de vrouw die voor Jezus gebracht werd, veroordeeld door aanklagers:
“Ten overstaan van alle wijzende vingers keek Jezus op naar de gewonde vrouw en herschreef Hij haar lot: ‘je bent schuldig, maar niet veroordeeld. Je hebt het verknald, maar Ik heb vertrouwen in jou. Je bent gebroken, maar geliefd.’ Waar je ook in vastzit, Ik zal je bevrijden. Waar je ook van beschuldigd wordt, Ik schenk je vergiffenis. Waar je ook voor veroordeeld wordt, ik schenk je vrijlating. Wat je ook bindt, Ik heb het gebroken. Alle zonde en schaamt en schuld en gebrek heb Ik omgevormd tot schoonheid en overvloed. Jij bent de Mijne en Ik de jouwe, en alles wat Ik heb is van jou en alles wat jij hebt is van Mij. Ik huw je tot het geheimenis van volledige volmaaktheid, en ik draag al je gebrokenheid om je te scheiden van al je wanhoop.
De wonderlijke volgorde van het christendom is niet ‘ga en zondig niet meer en Jezus zal je niet meer veroordelen’. De volgorde van Christus is ‘dan veroordeel Ik u ook niet – ga en zondig niet meer’. Deze genade herordent alles op Zijn radicale zachtmoedige wijze.
Zijn verklaring van “GEEN VEROORDELING” is het zaad van iedere transformatie. Gewoonten van zelfveroordeling kunnen alleen veranderen als ze naar het kruis van Jezus worden gebracht, niet naar het gerechtshof. Ga eerst naar het kruis en hoor ‘geen veroordeling’; ga dan naar de spiegel en zie de gedaanteverwisseling.
Er is altijd meer genade in Christus dan er schuld is in ons. Er is een genade die sterk genoeg is om de dingen te bedekken waarvan ik wenste dat ik ze niet had gedaan en de goede dingen waarvan ik wenste dat ik ze had gedaan.”
“Hij deed het zonder troost, zodat jij die zou ontvangen. Hij stelde de vreugde uit, zodat jij erin zou kunnen delen. Hij koos vrijwillig afzondering, zodat jij nooit alleen zou zijn in je pijn en verdriet.” (Joni Eareckson Tada)
“Om onze zonden werd Hij doorboord.
Om onze wandaden gebroken.
Voor ons welzijn werd Hij getuchtigd.
Zijn striemen brachten ons genezing.”
Jesaja 53:5 (NBV)
Reflectievragen bij deze 40 dagen tijd
- Schrijf de dagtekst op. Het is een veelomvattende tekst, een alles omvattende tekst. Kun je (een beetje van) de impact op je door laten dringen? Wat betekent dit voor jou? Welke zonden van jou, welke wandaden van jou? Wat is jouw welzijn, wat is jouw genezing? Probeer die vragen niet vluchtig te beantwoorden, maar schrijf de antwoorden op. Vertel de Vader wat dit bij jou losmaakt, en wellicht al losgemaakt heeft. Breng Hem jouw gevoel hierbij.
- En als je hier aan bepaalde zonden denkt, misstappen, dingen die je steeds weer doet, waarvan je diep van binnen voelt dat het onjuist is: breng het bij de Vader, vraag Hem om het over te nemen. Hij hééft het gedragen, dus je mag het loslaten, bij Hem laten (maar dat betekent: loslaten). Schrijf je concrete voornemens ook hierin op en vraag Gods hulp hierbij om oude patronen los te gaan laten.
- Wat is jouw welzijn, hoe ziet jouw genezing er uit? Waar zou je genezing ten diepste willen ontvangen? Wil jij God hierin laten werken, jouw Geneesheer laten zijn? Geef het aan Hem, zodat Hij jou kan helen, op die plek en op die tijd en op die manier zoals Hij alleen weet dat goed is. Vraag Hem om wijsheid, geduld, zicht en volharding hierin (het gaat niet altijd zoals wij denken en dat mogen we bij God laten).
- Ken je het lied “God of Calvary” van Chris Tomlin? Laat de woorden eens op je doordringen…. (zie hieronder of in onze afspeellijst op Spotify).
Auteur
De kruimel is ontworpen door Willemien van Werkhoven. De tekst bij de kruimel komt grotendeels uit “Gebroken Leven” van Ann Voskamp. Er is hier ook een dagboek van. Overige van Annemieke van Bochove.
