Toen ik langere tijd ziek was en long-covid één van de diagnoses was, werd ik echt overstelpt met adviezen. Goedbedoeld. Maar soms compleet tegenstrijdig. Ook in de gebedsvragen lees ik deze frustratie en onzekerheid over al die meningen van mensen om je heen, wanneer je ziek wordt.
Net zoals Job het uitroept: “Jullie zijn heelmeesters van niets!” (Job 13)
Het gaat soms zelfs verder dan gezondheidsadviezen en wordt er geoordeeld dat je niet genoeg geloof zou hebben, omdat je niet direct bent genezen na gebed. Ongelooflijk pijnlijk en zo ontzettend moeilijk. Onbijbels. Het laat je twijfelen aan je geloof, aan God en je alleen maar dieper wegzinken. Het maakt je verward. Wat is waarheid? Jezus is heel duidelijk over mensen die dit soort taal zeggen.
In die periode leerde ik steeds meer over God. Ik weet Zijn plan niet, ik weet niet hoe mijn toekomst eruit zal zien, ik wist niet of ik zou herstellen. En nee, ik begrijp God niet altijd, maar Zijn gedachten zijn hoger dan die van mij. Wie ben ik om te bedenken wat de beste toekomst zou zijn voor mij? God weet het. En … Hij heeft het goede voor mij op het oog.
