“Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen..” - Jezus
Op het moment dat ik dit schrijf is het januari 2022. De afgelopen twee jaar was een tijd van eenzaamheid voor veel mensen vanwege de Corona Crisis en alle beperkende maatregelen die daarmee samenhingen.
Misschien herken je deze eenzaamheid wel uit jouw persoonlijke situatie.
Tijdens de Corona Crisis ontstond er zelfs een nieuw woord om dit fenomeen te omschrijven:
Alleenzaamheid.
Het draagt de lading van een wereld waar mensen bewust of onbewust langs elkaar heen leven. Een realiteit die zijn oorsprong heeft in de ik-gerichtheid van de mens zonder God. Een werkelijkheid waar men denkt te leven maar niet beseft dat leven iets is wat je samen doet.
Jezus zegt dat je ten diepste alleen blijft als je niet sterft aan de oorsprong van dit soort leven. Omdat leven voor jezelf, leven in alleenzaamheid, helemaal geen leven is.
Als je alles voor jezelf houdt eindig je met lege handen. Als je alles wat je gekregen hebt in Zijn handen legt ontvang je meer dan je ooit voor jezelf zou kunnen houden.
Je krijgt het leven in al zijn volheid. Het Jezus’ leven!
