Toen de jongste zoon zichzelf terugvond tussen de brokstukken van zijn bestaan, en de balans van zijn leven opmaakte, kwam hij tot de conclusie dat hij nog maar één optie had.
Één optie met perspectief; Opstaan en naar de vader gaan.
De manier waarop mensen tot het besef komen dat ze het niet alleen kunnen, dat ze hulp van buitenaf nodig hebben, dat ze naar God gaan roepen, kent duizenden varianten.
Sommige mensen hebben als het ware een klap in hun gezicht nodig, voor anderen moet de grond onder hun voeten verdwijnen en weer anderen komen tot dit besef nadat ze de balans van hun leven opmaken.
Maar één ding hebben ze gemeen: Om thuis te komen moeten ze allemaal opstaan. Opstaan en naar de Vader gaan.
Misschien is vandaag voor jou wel de dag dat je op moet staan. Dat je de keus, die je diep in je hart al gemaakt hebt, gaat verzilveren. Dat je jezelf bij elkaar raapt, opstaat en gaat!
Het is je enige optie met perspectief.