Okee, resumé. Wat is de kern van de misleiding van meer?
“Want Mijn volk heeft een dubbel kwaad (zonde) gedaan: Mij, de bron van levend water, hebben zij verlaten, om zich bakken uit te hakken, lekkende bakken, die geen water houden." - God (in Jeremia 2:13)
Gisteren zagen we hoe we God uit het centrum van ons leven hebben gezet en proberen zelf de controle over ons leven te krijgen. Zonder die controle te hebben. En daar komt nog iets bij. Het middelpunt van ons leven kan never-nooit-niet leeg blijven, dus we vullen het op met iets anders. Of iemand anders. We graven onze eigen bronnen, vullen het met ons eigen water en proberen onze dorst te lessen. Daar issie weer: de misleiding van meer.
En toen kwam Jezus bij de vrouw bij de put en vroeg: "Hoe vaak strompel je nog uitgedroogd naar de putten die je zelf hebt gegraven voordat je eindelijk toegeeft dat je nog steeds dorst hebt?
Maar …wie drinkt van het water dat Ik geef, zal nooit meer dorst krijgen - nooit meer. Het water dat Ik geef, zal een bron van water worden, bruisend binnen in hen, die ze voortdurend vernieuwt tot eeuwig leven.”
