Het verhaal van de twee zoons, is voor mij één van de mooiste verhalen uit de Bijbel. Het is zo’n verhaal wat ik lees en herlees. En iedere keer als ik bij het punt kom dat de vader zijn zoon van verre aan ziet komen, slaat mijn hart een paar slagen extra. Vanwege de fenomenale reactie van de vader.
Een ontroerend verhaal waar ik mezelf in herken; De wereld ingegaan, mijn geld verbrast, mijn tijd verdaan. Mijn leven gedeeld met hoeren en tollenaars. En niet op de manier zoals Jezus dat deed.
Misschien herken je het wel, zo’n verhaal dat je net wat meer zegt dan andere. Jouw persoonlijke stukje Woord. Jouw verhaal. Hoe gaaf is het dan als er opeens nieuw licht op valt! Licht!
"O alle gij dorstigen, komt tot de wateren!" - Jesaja 55:1 (HSV)
Jesaja 55 link je niet zo snel aan Lukas 15. De grote uitnodiging van God en het verhaal van de twee zoons. Er zitten wat Bijbelboeken tussen. Wat tijd ook trouwens, maar de parallel is treffend..
De jongste zoon komt tot inkeer en beseft dat het bij vader altijd goed was. Tegelijkertijd is hij zich bewust van het kapitaal dat hij erdoorheen gejaagd heeft en dat hij niets heeft om mee aan te komen. In zijn eigen ogen kan hij zijn vader niets anders dan teleurstellen. Verkeerde keuzes, een verknoeid leven. Een kapitaal ontvangen en álles over de balk gegooid.
Maar de Vader roept hem! Al vanaf het moment dat de jongste zoon weg is staat Hij op de uitkijk en roept Hij: Als je dorst hebt, kun je bij Mij water komen halen! Ook als je geen geld meer hebt kun je bij Mij brood kopen, en eten. Kom, koop zonder geld en zonder prijs wijn en melk!
Onderweg naar zijn Vader bedenkt de jongste zoon wat hij zal gaan zeggen. Hij voelt zich geen kind van de Vader, maar een verschoppeling. Hij ziet in wat hij heeft gedaan en concludeert dat zijn Vader niets anders kan doen dan hem straffen.
Maar nog voordat de zoon een woord uit zijn mond kan krijgen wordt hij door de Vader omhelsd en met kussen bedekt. Hij probeert het nog, met zijn voorbereide verontschuldigingen, maar de reactie van de Vader hierop blijft uit. Het lijkt alsof Hij het niet hoort;
"Maar de Vader zei tegen Zijn slaven…" - Lukas 15:22a
Nadat deze zoon wat geruchten heeft rond horen zingen en de muziek en dans in het huis van zijn Vader hoort, is zijn reactie kenmerkend;
"En nadat hij één van de knechten bij zich geroepen had, vroeg hij wat er aan de hand was." - Lukas 15:26
Hij gaat niet naar binnen om zelf een kijkje te nemen. Ergens zit er al een afkeer tegen het geluid van feest en dans. Hij roept een knecht! En nadat de knecht hem vertelt wat er gebeurd is, blijft hij boos buiten staan..
Weer is het de Vader die actie onderneemt en ook uitreikt naar Zijn andere zoon;
"Maar hij werd boos en wilde niet naar binnen gaan. Toen ging zijn vader naar buiten en spoorde hem aan." - Lukas 15:28
De jongen is vol van eigengerechtigheid en slingert het Hem naar Zijn hoofd: "Ik heb áltijd gedaan wat U van mij vroeg! Altijd gelopen op de paden waar U mij geplaatst had. Nooit de pleziertjes van de wereld opgezocht. In tegenstelling tot die zoon van U! Hij heeft Uw wegen verlaten, is de wereld ingegaan, heeft Uw bezit verbrast, zijn tijd verdaan en zijn leven gedeeld met hoeren en tollenaars!"
De spanning stijgt.. Wat zou de Vader zeggen? Want eerlijk is eerlijk, de oudste zoon heeft hier een punt.. De reactie van de Vader is echter allesbehalve veroordelend;
"Kind, jij bent altijd bij mij en al het mijne is van jou. Wij zouden dan vrolijk en blij moeten zijn, want deze broer van jou was dood en is weer levend geworden. En hij was verloren en is gevonden." - Lukas 15: 31-32
Het is in deze reactie dat de link met Jesaja 55 weer duidelijk wordt. Want ook daar gaat de uitnodiging verder dan alleen naar de mensen met dorst maar zonder geld; Ook de mensen mét geld en dorst worden uitgenodigd! God stelt hen hier, net als de vader in de gelijkenis, de vraag waarom ze niet gewoon kómen;
"Waarom weegt u geld af voor wat geen brood is, en uw arbeid voor wat niet verzadigen kan? Luister aandachtig naar Mij, eet het goede, en laat uw ziel vreugde scheppen in de overvloed!" - Jesaja 55:2
Het werd voor mij zó helder dat ik de boodschap wel je hart in zou willen dragen! Waarom kóm je niet gewoon?! Er is een liefdevolle Vader die íedere dag met pijn in Zijn hart staat te wachten! Je hoeft niets mee te nemen! Laat je oordelen los, kom naar de Vader, laat Hém je omarmen!
En Hij
zál jou
MET. KUSSEN. BEDEKKEN.
Martijn
