Herken je dat? Hoe gemakkelijk je God vraagt en dankt voor het eten? Voor het dagelijks brood in je ene hand. In je andere hand je telefoon waarmee je op socials scrollt en kijkt naar de levens naar anderen. En iets ontdekt wat je leven eigenlijk nog completer zou kunnen maken. Terwijl we ondanks onze financiële zorgen altijd genoeg hebben.
Toch knaagt steeds weer die leegte. Het confronteert mij dat ik het toelaat om die leegte te laten ontstaan.
Terwijl uiteindelijk alles wat we echt nodig hebben alleen maar te vinden is bij Hem. In Hem. Juist wanneer we ons laten vullen met Zijn woorden, worden we verzadigd. Lopen we zelfs óver.
Zijn woorden smaken zo goed. Woorden die laten zien wie God is. Hoe groot, hoe goed, hoe mooi, hoe heilig, hoe onvoorstelbaar Zijn liefde is. De Bron van alles wat ik nodig heb. Het manna voor iedere dag. Voor nu. Voor het komend jaar. Voor de toekomst. Het Brood dat altijd meer-dan-genoeg is en eeuwig leven geeft.
Mijn oog valt weer op m’n bord vol eten en m’n mobieltje. Tijd voor keuzes. Waar geef ik mijn tijd, mijn aandacht aan?
Welke keuze maak jij?
