Met deze tekst in mijn achterhoofd sloeg ik dit hoofdstuk open in de Bijbel en las eerst over de wonderbare spijziging. God die altijd genoeg geeft. Méér dan genoeg. Zelfs in het gewone leven van alledag.
Waarop we ons brood smeren bij de lunch. De goedheid van God mogen proeven. Net als de mensen dat destijds geproefd hebben. Letterlijk.
Toen ze de volgende ochtend wakker werden, gingen ze op zoek. Omdat ze geproefd hadden van een wonder van God zelf. Uiteindelijk vonden ze Hem. Dan zegt Jezus iets heel herkenbaars tegen hen. Hij gaat in op hun verlangen om verzadigd te worden.
Ik denk terug aan deze dag. Waarop ik in een paar woonwinkels liep en zoveel mooie artikelen zag, die ik bijna niet kon laten liggen. Het triggerde mijn verlangen naar méér. Beter. Mooier. Net zoals ik in veel dingen gewoon heel goed wil zijn. Alsof dat de leegte daar diep van binnen kan opvullen. Ken je dat?
Dan kijk ik naar Jezus in dit Bijbelgedeelte. En ik kan bijna de liefde in Zijn ogen zien, als Hij spreekt over het Brood dat Leven geeft. “Mijn Vader, de eeuwig levende Vader, heeft Mij gestuurd. Als het Brood van de hemel zelf. Het Brood van God zelf. Het Brood dat je mag proeven. Dat God aan jou geeft. Zo lief heeft Hij jou, dat Hij Mij aan jou geeft. Zodat jij eeuwig leeft. Zoals Ik leef.”
Dan zie ik Jezus, die het ongezuurde brood breekt.
Het uitdeelt.
“Neem het maar, eet het maar, dit is Mijn lichaam dat voor jouw gebrokenheid gebroken wordt. Ik zie jouw gebrokenheid, jouw pijn, jouw worsteling. Proef dat Ik alles voor jou over heb. Eet en proef Wie Ik ben. Mijn leven laat breken, zodat jij heel wordt. Heel zoals jij bedoeld bent. Vanaf het allereerste begin. Toen Mijn Vader bij jou neer knielde en de levensadem inblies. Zo kniel Ik bij jou neer om jou weer het Leven inblazen. Leven geven. Leven dat eeuwig is.
Neem het maar, proef het maar.
Je zult nooit meer honger hebben.
Omdat je verzadigd wordt.
Alle leegte opgevuld wordt.
Met de liefde, de goedheid, het leven dat iedere vezel in je lichaam teder en overvloedig vult.
Blijf in Mij, dan blijf Ik in jou.
Want Ik leef, en jij zult leven.
Eeuwig.
Nu al.”
De levende Vader heeft Mij gezonden, en Ik leef door de Vader; zo zal wie Mij eet, leven door Mij. Johannes 6:57 (NBV)
Auteur
De kruimel is ontworpen door Melane de Haan. De tekst bij deze kruimel is geschreven door Annemieke van Bochove (annemieke@dagelijksebroodkruimels.nl)
