Je voelt 'm al aankomen. Die oudste zoon. Misschien herken jij jezelf niet in die jongste zoon, die geniet van het goede leven en altijd maar méér wil: meer gadgets, een mooier huis, meer feest. Maar dan die oudste zoon. Hij is gefrustreerd. Teleurgesteld. Hoe kon zijn vader zo reageren op zijn verkwistende broertje? Deze eer had hij niet verdiend. Had hijzelf niet meer verdiend? Hij deed toch altijd alles goed?
Au. Dit is soms zo pijnlijk herkenbaar. Je doet zoveel in de kerk. Je leest elke ochtend je Bijbel, bidt regelmatig, geeft gul. Soms wil je gewoon een schouderklopje, of simpelweg gezien worden. Dus doe je nog meer, nog beter.
En dan komt de Vader binnen. Tijdens jouw zoektocht naar geliefd zijn, naar erkenning, naar gezien worden. Hij knielt bij je neer. “Mijn kind, jij bent altijd bij Mij. Alles wat Ik heb, is van jou.”
Het voelt als de uitnodiging van Jezus: “Maak jezelf thuis in Mijn liefde.” (Johannes 15:9) Ga naar het feest, neem de stap om jezelf thuis te gaan maken in Zijn “alles-van-Mij-is-ook-van-jou”.
"Thuis komen betekent ontdekken dat je altijd al geliefd was en altijd welkom bent in de armen van de Vader." - Henri Nouwen
