Een gebed uitspreken bij de maaltijd is iets wat in de christelijke traditie veel gebeurd. Veel kinderen zijn opgevoed met het gebedje ; ""Here zegen deze spijze, amen""
In het tekstgedeelte van vandaag lezen we dat Jezus ook een zegengebed uitspreekt over het eten. In dit gedeelte is het zegengebed op te vatten als een dankzegging. Jezus pakt het eten aan, kijkt dan omhoog naar de hemel, dit is een gebedshouding die me doet denken aan de woorden uit Psalm 121. Ik sla mijn ogen op naar de bergen, waar komt mijn hulp vandaan. En dan spreekt Jezus een zegengebed uit. Vermoedelijk ging dat gepaard met de woorden ‘Gezegend zijt Gij, Heer onze God, Koning der wereld, die brood uit de aarde laat opwassen’. (studiebijbel)
Het bijzondere aan dit gebed vind ik de lofprijzing en het vertrouwen. Wij kunnen soms zo geneigd zijn onszelf in het middelpunt te zetten tijdens (dank)gebed.
Dat begint al met dan met de woorden 'ik dank U wel' dat U mij zegent. Voel je het aan?
God is barmhartig en genadig omdat Hij dat is, niet omdat ik een goede christen ben.
Hij verdient alle Glorie en eer!
De afgelopen dagen hebben we onze dankpunten opgeschreven, onze momenten van vreugde. Ik hoop en bid dat je door het tellen van Zijn zegeningen, Zijn Barmhartigheid en Genade mocht (er)kennen.
Blijf in Zijn Liefde!
