Ziet U dan niet die betraande gezichten Vluchtend voor onrecht, voor honger, voor dood De heersers die niets van dat alles verlichten Maar zelf zo beroemd willen zijn, en zo groot Ziet U de kinderen niet, ongeboren, Niemand beschermd hen, ze worden vermoord Omdat dat bij vrijheid van keuze moet horen en ieder protest is bij voorbaat gestoord Ziet U de ouderen niet, die hun dagen Beginnen te tellen, van vreugde ontdaan Ze vragen wat liefde, maar men vindt hen klagen Zo eenzaam dat zij niet meer door willen gaan Ziet U de mensen niet, moe van het vechten Tegen de oordelen van deze tijd Strijdend om vrede en betere rechten Maar toch verliezen, hun inzet ten spijt Breng ons toch vrede! Heer heel toch de wonden Van mensen die nu toch nog vijanden zijn Vergeef ons dit onrecht! Vergeef onze zonden En kom deze wereld verlossen van pijn!
