“Bij het bos denk je waarschijnlijk als eerst aan bomen. Toch is het bos meer dan dat. Denk eens aan de bodem. Die ligt vol bladeren, takjes en mos. En daartussen kan het krioelen van torretjes, mieren en kevertjes. Ik kan echt genieten van wat ik zie als ik stil sta en heel bewust kijk naar wat er zich onder mijn voeten bevindt. Hoe langer je kijkt, hoe meer je ziet. Onder de beschutting van de bomen is een heel ecosysteem actief. Alles werkt samen en alles heeft waarde, van het grote tot het voor onze ogen onzichtbare.
Jezus roept zijn discipelen in Johannes 15, en daarmee jou en mij, op om vrucht te dragen. Hij zegt dat in een context waarin Hij spreekt over liefde. Zijn oproept klinkt om in zijn liefde te blijven en elkaar lief te hebben.
En ik denk dat daarin het geheim zit van vruchtbaar zijn.
Haat en nijd scheppen afstand, maar liefde brengt samen en brengt (soms letterlijk) nieuw leven voort.
Liefde is kunnen geven en kunnen ontvangen, zonder voorwaarden.
En daarin is Jezus ons voorbeeld. Hij gaf Zichzelf, Hij stierf voor ons. Zodat wij eeuwig leven kunnen ontvangen. Als dat geen liefde is!
Liefde is een wisselwerking. Zoals alle organismen in het bos samenwerken, zo mag jij vanuit Gods liefde ook zelf liefhebben. In grootse gebaren, maar ook in het kleine. Alles is nodig om het ecosysteem van de liefde optimaal te laten functioneren en vruchtbare grond te scheppen om te groeien.
Voor jouw boom en die van de ander.”
Dit gedeelte komt uit het mooie “Sestra Dagboek – 365 dagen door bijbelse landschappen‘. Dit stukje is geschreven door Annelies van Poelgeest – Verdoold.
Je vindt dit Dagboek ook in onze webshop!
#echtleven
Breng liever vruchten voort die een nieuw leven waardig zijn. Mattheüs 3:8 (NBV)
