Ehm, welke schuld? We bidden naar onze Vader, dus het gaat om de schuld tussen ons en onze Vader. Een schuld ontstaat wanneer jij iets leent, dit ontvangt. Wat hebben wij van onze Vader ontvangen? Ehm… alles, ons hele leven! Alles wat ik ben, ben ik Hem schuldig. En om die schuld te betalen, zouden we ons leven terug moeten geven, moeten sterven… tenzij Iemand anders alle schuld op Zich neemt en betaalt met Zijn leven. Zodat wij zonder schuld naar onze Vader kunnen gaan. Geen veroordeling meer.
Maar hoe dan met degenen die ons iets schuldig zijn? Zoek eens naar de gelijkenis van de onbarmhartige knecht in Mattheüs 18.. En kijk eens naar het lijstje van mensen die jou iets schuldig zijn. Help, dit gaat echt diep, ook over mensen die ons pijn hebben gedaan. Ik las laatst de zin: “als jij vergeeft, leg je volledig de schuld in de handen van God en hoef jij niet meer die ander te laten betalen”. Die mensen moeten zich wel verantwoorden aan God maar zijn jou dan niets meer schuldig. Dat is onwijs moeilijk, voelt soms onmogelijk, maar zo goed om met je Vader te bespreken, die jou kent. Zijn er mensen die wij in de handen van onze Verdediger willen geven? Hij, die op onze schuld “Volledig Betaald” zet?
