Ik moet denken aan het beeld dat Jesaja had, toen hij de Heer zag zitten op Zijn troon (Jesaja 6), waar de serafim rondom Zijn troon vlogen en riepen “Heilig, heilig, heilig is JHWH, God van de legermachten, laat de aarde vol zijn van Zijn glorie!”
Onze God die Zichzelf aan ons bekend wil maken, die vertelt in Zijn naam JHWH dat Hij is en zal zijn. Dat Hij niets nodig heeft om te bestaan, Hij bestaat door Wie Hij is en alles is uit Hem ontstaan. Hij is de El Shaddai, de Almachtige die tegelijkertijd als een moeder dichtbij is. Hij is de Heer van de hemelse legermachten. Hij is de God die ziet, die hoort. Hij is de Elohim, de Schepper. Hem alleen willen we aanbidden. Voor Hem willen we knielen, naar Hem willen we kijken en alleen Zijn naam willen we heiligen, eer geven.
Zo bijzonder dat we nu op ieder moment van de dag Zijn troonzaal in mogen rennen en een stukje zien van Wie Hij is, wetend dat Hij onze Vader is, die ons liefheeft. Vanuit die plek mogen we kijken naar onze dag en weten wie wij zijn. In Hem. Door Hem. Onze Vader.
