We zaten te praten. Vrienden onder elkaar. Vaders. We hadden het over vaders en zoons. Over onszelf. Over Papa. En ik had het over jou. Over een dag, een paar maanden terug..
Ik ben die dag geen goede papa voor je geweest. Want steeds als jij niet deed wat ik wilde, werd ik boos op jou. Aan het eind van de dag, voor het slapen gaan, mocht je nog even in bad. Als goedmakertje. Toen het bedtijd was, wilde je er niet uitkomen. Ik heb het je misschien wel vijf keer gevraagd. Ergens was ik trots op het geduld dat ik op kon brengen. Maar toen, na die vijfde keer werd ik boos. ’Té’ boos zou jij zeggen. Ik trok je aan één arm uit bad en zette je hardhandig op je beide voetjes. Jij schrok. Je keek naar mij. Bang voor wat er zou komen. Ik zag het. Daar stond je dan. Met je natte haartjes, te rillen van de kou. Ik begon mijn tirade af te steken; ik benoemde elk moment dat je die dag niet naar me had geluisterd, jou intussen hard afdrogend.
Sorry voor álles..
Ik negeerde je eerste traantjes. Je ging huilen. Afgewisseld met heftige snikken. Je schokte ervan. En nóg wilde ik er niet aan. Kort en bot zei ik dat je moest stoppen met huilen. Janken noemde ik het. En toen zág ik jou, voor het eerst die dag.. En dat voelde jij haarfijn aan. Net zoals je haarfijn had aangevoeld hoe ik die dag boven op je lip had gezeten. Omdat ík gefrustreerd was. Moe.
“Sorry pap, sorry voor álles! Sorry dat ik nóóit naar u luister! Ik wíl wel naar je luisteren, maar soms lukt het gewoon niet. En u bent nu zo boos op mij. Daar word ik zo verdrietig van!”
Beseffen en goedmaken
Mijn hart deed pijn. Door wat je zei, je verdriet, maar meer nog door de spiegel die je me voorhield.
Ik heb je in mijn armen gesloten. Sterke armen die héél veel liefde naar jou toe hadden kunnen dragen. Ik heb je gevraagd of jíj het míj wilde vergeven. En jij, jíj hebt toen voor míj gebeden. En jij Bent op dit moment pas 4 jaar..
Papa in de hemel
Toen je warm in je bedje lag heb ik je een verhaal verteld. Geen sprookje, maar een écht verhaal. Dat wil jij altijd graag weten; of het écht of nep is.. Ik heb je verteld van onze Vader. Papa zei ik. Want Hij liet me die avond zien dat dát de werkelijkheid is. En gebruikte jou daarvoor. Zo doet Papa dat. Hij is zó anders dan ik ben. Zíjn liefde gaat zó veel verder dan míjn liefde. Ik vertel het je vaak. Niet om jóu te laten leven zoals ík dat wil, nee. Ik weet dat dat wel vaak de manier is waarop ik er invulling aan geef. Zoals die dag. Maar ik vertel het je keer op keer omdat het waarheid is! God, de ultieme Vader! De Vader die áltijd het goede met je voorheeft.
Gods liefde voor jou is zó groot, dat Hij Zichzélf de straf gaf die wij verdienen. Als jij gelooft dat Hij dat gedaan heeft door Jezus, dan wil Hij jouw Papa zijn. Ik zeg het met eerbied in mijn hart. Want God is zó groot. Zó heilig. Zó goed!
Leugen
Laat je nooit wijsmaken dat dát niet waar is! Laat niet toe dat de leugens vat op je krijgen. Leugens, verstopt in dogma’s en filosofieën. Stevig ingepakt in keurige godsdienstige structuren of juist zwevend op de wind als een veelkleurige zeepbel. Blijf bij de waarheid. Want de waarheid maakt vrij! Zoek Papa altijd op in de Bijbel. Dát is Vaders boek. Daar kun je Waarheid vinden! Rust. Liefde. Echtheid.
Goede Vader
Door Jezus zal Papa nooit zó naar je kijken zoals ik op die dag. Hij zal je altijd weer een nieuwe kans geven. Hij zal niet boos op je worden en je nooit hardhandig afdrogen.
Zó is Hij. Met passie verlangend. Liefdevol. Een échte Papa!
Ik wens jullie de liefde en vrede van God van harte toe!
