We zijn allemaal op zoek naar richting voor ons leven. Naar een manier om goed om te gaan met de uitdagingen die het leven ons geeft. Want ieder leven heeft zijn uitdagingen, zijn adder onder het gras. Zijn verboden vrucht.
We hebben ook allemaal een verleden. Ons eigen verhaal. En in de pijn en gebrokenheid waarmee wij te dealen hebben, vragen we ons af waar God is. Het leven kan zo oneerlijk zijn.
We voelen ons ontheemd, doelloos en vol verlangen naar een tijd en plaats waar het goed is. Een plek waar we ons thuis voelen en waar we helder hebben welke richting het op moet. In ons verlangen naar richting en houvast bouwen we aan ons eigen bestaan. Onbewust bepalen we de grenzen waarbinnen we ons veilig voelen. We plaatsen hekken. Bouwen muren.
De sleutel voor de vervulling van deze diepe verlangens ligt opgesloten in partnerschap met God.
Onszelf als partner van God beschouwen in de dingen die we doen is het basisidee achter Gods doel met de wereld. Hiervoor zijn we gemaakt; om een rol te vervullen in het grote plan van God. Dit maakt alles wat we doen tot iets groots. Het geeft onze dagen glans en houdt ons innerlijk kompas op het ware noorden gericht.
