Laatst lag ik in een MRI-tunnel; mijn hoofd vast in een klem. Het benauwde mij plotseling, dat er zoveel in mijn hoofd ontdekt kon worden wat niet goed was. Totdat deze Bijbeltekst mijn gedachten overstemde: God kent mij dieper dan waar zo’n MRI kan komen. God is daar. Hij kent mij. Elke vezel. Elke cel. Elke gedachte. Zelfs de diepten in mijzelf waar ik niet kan komen. Dit gevoel oversteeg alles. Voelde zo bizar veilig.
Durf jij diep op zoek te gaan naar deze God? Mag Hij je gedachten kénnen? Dit “kennen” in deze Psalm gaat zoveel dieper dan gewoon iemand kennen. Dit is een intiem kennen, op ieder gebied: compleet bloot geven. Volledige overgave. Dit klinkt eng.
Totdat je God vindt en Hem leert kennen zoals Hij is. Jouw Schepper, de Betrouwbare, die je gedachten begrijpt en altijd het goede op het oog heeft. Ga, zoek naar dat moment van overgave aan Hem, waar het verlangen borrelt: “Zoek mij God, en kén mijn hart. Test mij, kén mijn angstige gedachten en zie of ik ergens fout zit. Leid mij op die eeuwige weg” (vers 23, 24). Die veiligheid in overgave, die vind je alleen bij Hem.
Kén jij Hem?
