Vandaag weer een vers uit dezelfde Psalm 18, welke we gisteren ook lazen. Vandaag lezen we echter vers 31 in het bijzonder.
Zeker als we weer beseffen uit welk situatie David komt (vlucht voor Saul), is dit vers heel bijzonder om te lezen.
David prijst God omdat Hij hem geleidt heeft, en de weg die David moest gaan was alles behalve makkelijk.. Toch zingt David; 'Gods weg is volmaakt'.
In vers 33-35 gebruikt David nogmaals dezelfde woorden; De God die mij met kracht omgordt, leidt mij op een volmaakte weg, Hij geeft mij voeten snel als hinden, doet mij op toppen van bergen staan, oefent mijn handen voor de strijd – mijn armen spannen de bronzen boog.
Zowel in vers 31 als vers 33-35 roemt David God om Zijn volmaakte weg, maar er komt ook in beide gevallen iets achteraan, namelijk God als schild in vers 31 en God die kracht, snelheid en ondersteuning geeft in vers 33-35. Zonder de steun van God op zijn weg, had David de weg dus ook niet volmaakt kunnen noemen.
En jij? Hoe loopt jouw weg? Schuil je bij God? En kun je het hierdoor meezingen; Gods weg is volmaakt?
