Het eerste vers van Psalm 18 omschrijft de situatie van de schrijver; 'Van David, de dienaar van de HEER. Hij sprak de woorden van dit lied tot de HEER toen de HEER hem aan de greep van zijn vijanden had ontrukt, ook aan die van Saul.'
Als je vervolgens vers 36-37 leest, kun je iets lezen over hoe David zich gevoeld moet hebben.
Hij had een schild nodig gehad, dus hij voelde zich aangevallen. Hij had een hand en Gods woord nodig gehad ter ondersteuning, dus hij voelde zich zwak. Hij had een weg nodig gehad, dus hij voelde zich verdwaald. Door God wankelde hij niet, anders had hij dus gewankeld en was hij misschien zelfs gevallen.
Misschien zijn er in jouw leven ook situaties waarin je je zo voelt; aangevallen, zwak, verdwaald en onstabiel. Dan mag je troost putten uit deze psalm. God wil jou ook redden en ondersteunen.
Wat deze Psalm ons echter nog veel duidelijker laat zien, is de huiding van David na zijn moeilijke en zware periode. Hij dankt God.
Als God jou helpt door een situatie heen, door een moeilijke periode in je leven, met een moeilijke beslissing of hij redt je uit; wat doe je dan? Nu ben je misschien niet zo'n held in schrijven en dichten als David, maar je hoeft geen Psalm te schrijven om God de eer te geven.
Je mag Hem danken in gebed, gewoon in je eigen woorden. Je mag Hem danken door te geloven in Hem en te beseffen wat Hij voor jou heeft gedaan. Of je kunt het met David meezingen vanuit Psalm 31:17;
Geloofd zij God, Die Zijn genade Aan mij heeft groot gemaakt; Die voor mijn welstand waakt: Zijn oog slaat mij in liefde gade; Hij wil mij heil bereiden; Mij in een vesting leiden.
