Soms hoor je het wel eens: “als je maar voldoende gelooft, zal je leven voorspoedig zijn”. Echt? Als ik de Bijbel lees, vind ik nergens die tekst . Ik zie wel teksten over lijden, over pijn, over ziekte. Als ik naar de levens van de apostelen kijk, zagen die er ook niet bepaald rooskleurig uit. Nee, ik geloof niet dat het kruis opnemen en achter Jezus aangaan, betekent dat het gemakkelijk wordt. Al helemaal niet dat onze voorspoed afhangt van de mate van ons geloof. Met die gedachte zijn zoveel levens kapot gemaakt.
Wat ik wel geloof is dat het lijden van deze tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die ons wacht. En dat God onze tranen zal afwissen. En ik geloof dat geen ziekte, geen pijn, geen machten, geen krachten, geen overheid, geen virus ons kan scheiden van de liefde die te vinden is in Christus: de gezalfde die voor ons gestorven is. Die onze pijn, onze ziekte, onze gebrokenheid op zich genomen heeft. Gekend heeft. Gedragen heeft. En bij ons is. Ons kracht geeft. Ons hoofd omhoog richt. Ons mensen om ons heen geeft, die voor ons bidden, als wij het niet kunnen.
Het afgelopen jaar heb ik geworsteld. Met ziekte, met mijn lichaam, met wat ik zou moeten kunnen, en kracht die gewoon verdween. Het was niet leuk. En nog steeds leer ik daarmee om gaan. Maar één overtuiging bleef het afgelopen jaar boven alles uitstijgen, en dat was dat God er is. Niet loslaat. En dat wat Hij alles laat meewerken ten goede.
Ja, het was soms heel donker. Toch voelde ik geen gevaar. En ook al weet ik niet hoe de toekomst er uit zal zien (wie weet dat wel?), ik ben niet bang. Omdat Hij mij laat zingen, ook als adem ontbreekt. Het is Zijn liefde, die angst overstijgt, die moed geeft. Heel dichtbij Hem, in Zijn beschutting, kan angst niet binnendringen.
Geeft Hij wat we nodig hebben, zal onze beker overlopen. Zijn goedheid, zijn liefde achtervolgt ons, ALLE dagen.
Ja, het echte leven gaat soms over lastige bergpaden, waar je voeten grip verliezen, maar Hij is bij ons, Zijn stok en staf mogen we vastgrijpen als we wegglijden, onze Herder leidt ons naar de levende waterbronnen. Dat is het echte LEVEN.
Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar. Want u bent bij mij, uw stok en uw staf, zij geven mij moed. Psalm 23:4 (NBV)
Verder nadenken
Ja, ook over dit thema is er nog zoveel meer te zeggen. Gebedsgenezing bijvoorbeeld, ja, daar geloof ik in. En dat de Vader geeft wat we nodig hebben. Over dat we soms niet weten wat we moeten bidden. En dat we in een gebroken wereld leven. En dat de Bijbel vol staat met beloften. Voor jou en mij. En dat Hij overwinnaar is. En wij meer dan overwinnaar in Hem. Blijf dichtbij Hem, blijf je voeden met de waarheid, dan hebben alle negatieve berichten geen grip op je denken. Blijf zingen. Tot de morgen komt. Want de grote morgen komt! Bekijk mijn afspeellijst “Joy comes in the morning“, met teksten over hoop, ondanks alles…
Auteur
Deze afbeelding is ontworpen door Willemien van Werkhoven. De tekst bij deze kruimel is geschreven door Annemieke van Bochove (annemieke@dagelijksebroodkruimels.nl)
