Het waren pittige jaren. Jaren waarin verborgen angsten steeds meer zichtbaar werden en depressie mij regelmatig overviel. Het voelde soms zo enorm donker en eenzaam. En toch, toch gebeurde het steeds weer op die momenten. Op die momenten dat ik het niet meer zag zitten, dat ik me alleen nog maar kon terugtrekken. Kon schuilen bij Hem. De plek waar mijn gedachten tot rust kwamen. Waar het veilig was. Ik had een afspeellijst voor die momenten, waarop ik bijvoorbeeld standaard eerst luisterde naar Psalm 91 door Sons of Korach en andere songs die mij lieten rusten bij Hem. De stormen werden gestild. En langzaam drongen Zijn gezangen van bevrijding door. De beloften van hoop, die God door heel de Bijbel over ons uitzingt. Totdat het donker minder donker werd en de dag aanbrak. En ik voorzichtig nieuwsgierig weer vooruit ging kijken, omdat God altijd gaat doen wat Hij belooft en zal afmaken waar Hij aan begonnen is.
Misschien zie jij ook wel op tegen de toekomst. Voel je je somber, eenzaam, alleen, moedeloos, angstig of wat je ook naar beneden kunt trekken… kruip in Zijn hut. Je bent welkom bij Hem. Verplaats jezelf in Zijn Schuilplaats en voel Zijn armen om je heen. Luister hoe Hij je naam fluistert, jou koestert. De plek waar regen, storm, angst niet verder naar binnen kan. Vul je met de beloften die Hij in Zijn woord vertelt. Zoek ze op. Luister ernaar.
“Omdat hij liefde voor Mij opgevat heeft, zegt God, zal Ik hem bevrijden; Ik zal hem in een veilige vesting zetten, want hij kent Mijn Naam. Hij zal Mij aanroepen en Ik zal hem verhoren, in de benauwdheid zal Ik bij hem zijn, Ik zal hem eruit helpen en hem verheerlijken. Ik zal hem met lengte van dagen verzadigen, Ik zal hem Mijn verlossing doen zien.” (Psalm 91)
Amen!
