Is het je ook al opgevallen, als je deze Psalm leest?
De schrijver is intens verdrietig en hij verlangt enorm naar de aanwezigheid van God. "Mijn ziel,” vraagt hij zich af, “waarom ben je zo onrustig, je kunt toch hopen op God?”
Ineens is die omslag daar. Alsof hij zijn ogen beetpakt. Zijn focus verplaatst. Van het observeren van de onrust binnenin, omhóóg naar God. En hij roept het uit naar zijn God, die hij zo goed kent: “Mijn God! Mijn ziel is zo onrustig, en dáárom denk ik aan U. U bent Jahweh, de God die is. Ik ken U, Uw goedheid zal overdag altijd bij mij blijven. Uw lied van hoop zal mijn gebed zijn, want U bent de God van het leven!”
Herken jij die worsteling met het leven? Misschien voelen deze donkere dagen voor Kerst helemaal niet licht en sprankelend. Ik nodig je uit om jouw blik te focussen op God. Je wéét Wie Hij is. Hij is de Bron van alle goedheid en leven. Jouw Lichtbrenger. Jouw Hoopgever. Emmanuël. De God die mét ons is. Met ons wíl zijn. Zijn goedheid achtervolgt ons … op álle dagen. Kun, wil jij je daar op focussen?
