Ik kan honderden dingen opnoemen waarom ons leven niet lijkt op dat van Jezus, maar haast is misschien wel het meest opvallende. Jezus had aandacht voor iedereen en leefde volledig in het moment. Hij was niet geïrriteerd door onderbrekingen, omdat Hij altijd in het nu was. Geen spoortje haast.
Sterker nog, check dat moment dat Petrus gehaast reageerde, toen Jezus vertelde over Zijn lijden, dood en opstanding. Hij wilde Jezus beschermen tegen lijden, maar begreep niet dat dit lijden een essentieel onderdeel was van Gods plan voor verlossing. “Satan, ga achter Mij staan!” Zou het kunnen dat Jezus’ harde reactie erop wijst dat zelfs goedbedoelde, maar ondoordachte acties, die voortkomen uit een gehaaste mindset, tegen Gods wil in kunnen werken? “Je bent een struikelblok, Petrus.”
“Haast is niet van de duivel, het is de duivel,” zei zelfs Carl Jung. Het is inderdaad zo dat je in de haast geen aandacht hebt voor elkaar en jezelf. Kunnen we het zo scherp stellen dat ‘haast’ zelfs je relatie met God, met jezelf en anderen kapot maakt? Kun je eigenlijk met een gehaast hoofd leven in het koninkrijk van God? Zoals Dallas Willard zei: is haast de grootste bedreiging van ons geestelijk leven?
